Arjen Anthony Lucassen – Lost In The New Real
InsideOut Music, 2012
Voormalig Vengeance-snarenplukker Arjen Anthony Lucassen heeft inmiddels een indrukwekkend arsenaal aan voornamelijk conceptalbums op zijn naam staan. Mijn eerste kennismaking met zijn geesteskind (velen zouden volgen) Ayreon was met The Final Experiment uit 1995. Ik was erg onder de indruk van de bijdragen van met name Jan Chris de Koeijer en Barry Hay. Opvolger Actual Fantasy kan ik nog steeds niet waarderen, maar vanaf Into The Electric Castle uit 1998 levert Lucassen keer op keer kwaliteit.
Hoe de lange gitarist zijn projecten ook noemt, steevast wordt kwaliteit geleverd door Lucassen. Veel topzangers en musici helpen hem daarbij al drukt de beste man altijd wel zijn kenmerkende stempel op het geheel. Lost In The New Real is het tweede solo-album van Arjen. Het eerste uit, ik meen 1993, ligt hier ergens stof te happen en is niet te vergelijken met later werk, al klinkt daar zijn voorliefde voor The Beatles ook wel behoorlijk op door.
Lost In The New Real is wel van hoge kwaliteit. Het bevat twee cd’s waarvan de eerste door middel van door Rutger Hauer ingesproken intermezzo’s een coherenter geheel is. De muziek valt te vergelijken met Ayreon van de eerste platen met een stevige dosis Beatles, ELO en doet door de zanglijnen ook wel wat aan het recentere werk van Porcupine Tree denken. Lucassen flirt opzichtig met zijn muzikale voorbeelden getuige de songtitels, maar soms ook door middel van de muzikale referenties die welhaast 1 op 1 worden overgenomen. Op een enkele achtergrondaanvulling na neemt Lucassen alle zang voor zijn rekening. Moedig, het is geen topzanger en van zijn vocale bijdragen op Ayreon-albums ben ik niet kapot. Maar op de een of andere manier past zijn stem prima bij de muziek op deze plaat. En mede daarom is Lost In The New Real een boeiende plaat geworden. Op het eerste gehoor een ratjetoe aan stijlen, maar na meerdere luisterbeurten vallen de stukjes ineen.
De tweede cd bevat nummers in dezelfde stijl die minder bij het concept pasten en een aantal covers. Led Zeppelin‘s Battle Of Evermore valt bij mij erg in de smaak. Dat kan niet gezegd worden van de wijze waarop Lucassen Welcome To The Machine heeft behandeld. Het beklemmende dat Pink Floyd een kleine 40 jaar in dit nummer heeft gelegd wordt in de versie van Lucassen niet overgebracht waardoor het een vervelende vijf minuten worden.
Lost In The New Real is wel het meest persoonlijke album van Lucassen geworden. Niet zo hard als Star One, niet zo “zweverig” als Ayreon, maar wel een hele mooie vertaling van ‘s mans muzikale invloeden in een hedendaags retro-jasje. En in dat kader denk ik dat dit nieuwe album over een aantal jaren als één van de sleutelalbums van Lucassen gezien kan worden. Verplichte aanschaf.
Tracklisting:
- The New Real
- Pink Beatles in a Purple Zeppelin
- Parental Procreation Permit
- When I’m a Hundred Sixty-four
- E-police
- Don’t Switch Me Off
- Dr. Slumber’s Eternity Home
- Yellowstone Memorial Day
- Where Pigs Fly
- Lost in the New Real
- Our Imperfect Race
- Welcome to the Machine
- So Is There No God?
- Veteran of the Psychic Wars
- The Social Recluse
- Battle of Evermore
- The Space Hotel
- Some Other Time
- You Have Entered the Reality Zone
- I’m the Slime
Line-up:
- Arjen Lucassen – zang, gitaar, bas, toetsen
- Elvya Dulcimer – Hammered dulcimer, zang
- Jeroen Goossens – fluit
- Rutger Hauer – verteller
- Ben Mathot – viool
- Maaike Peterse – cello
- Wilmer Waarbroek – zang
- Ed Warby, Rob Snijders – drums
Links: