Arena is voor mij een van die bands waarvan je de naam wel kent en die je wellicht ook in een genre kan plaatsen, maar desondanks niet echt kent. Ongetwijfeld heb ik er ooit eens iets van gehoord, maar een goed beeld heb ik echter niet van de band. Hoogste tijd om daar via de negende langspeler, getiteld Double Vision, eens verandering in te brengen.
Ik ken een aantal bands binnen het progressieve genre en Arena klinkt als een combinatie van enkele van die bands. Zo hoor ik het toetsenwerk van Star One/Ayreon in de nummers, zou het nummer The Mirror Lies van Threshold afkomstig kunnen zijn en zijn er uiteraard ook elementen van Marillion terug te vinden in de zeven nummers op dit album. Paradise Of Thieves laat gitaarwerk horen dat me weer doen denken aan Joe Satriani. Zo zorgt Arena ervoor dat de complexe stukken herkenbaar klinken voor de luisteraar. Dit is niet een slecht iets, laat dat duidelijk wezen. De band geeft er namelijk een geheel eigen draai aan en verveelt geen moment van de bijna zestig minuten die het album duurt.
Liefhebbers van lekker in het gehoor liggende progressieve muziek, die bovendien niet overdreven ingewikkeld in elkaar steekt, halen met Double Vision een uitstekend schijfje in huis. De band heeft mijn in ieder geval weten te overtuigen dit schijfje vaker te beluisteren.
Score:
80/100
Label:
Verglas Records, 2018
Tracklisting:
- Zhivago Wolf
- The Mirror Lies
- Scars
- Paradise Of Thieves
- Red Eyes
- Poisoned
- The Legend Of Elijah Shade
Line-Up:
- Kylan Amos – Bas
- Paul Manzi – Zang
- John Mitchell – Gitaar
- Clive Nolan – Toetsen
- Mick Pointer – Drums
Links: