Archspire – The Lucid Collective
Season of Mist, 2014
Een onbekende band met mij onbekende muzikanten die techdeath spelen, dat was wat ik dacht van deze Canadese band die zijn tweede album mooi op Season of Mist’s parking dropte. Techdeath gaat er bij mij wel in, zeker Canadese. “Kom maar op”, dacht ik.
Werd mijn harig kontje even met veel effect in een baan om de aarde geschopt zeg! Razendsnelle melodische riffs met hooks als weerhaken en arpeggio’s om duimen en vingers bij af te likken, mijn hoofd ontplofte zowaar. Ook de drummer geeft serieus van jet met zeer technische doch bijzonder smakelijk materiaal waarmee hij imponeert en toch bijzonder entertainend blijft. De overgangen en overdreven snelheden zijn soms te gek voor woorden. Het wordt prima aangevuld door vliegende solo’s en gitaarwerk, zodat je haast niet weet waar je hoofd staat.
Ik zou bijna frontman Oli Peters vergeten, die als een doorgedraaide hyperactivist zijn teksten afhaspelt. Technisch, snel, lekker ritmisch, niet al te bruut en vooral volledig in de lijn van de verknipte techdeath. Op sommige momenten kreeg ik echt de slappe lach bij zo’n overdaad. Ook al is het soms wat aan de steriele kant, ook al is het er soms gewoon ver over (of net daarom natuurlijk). Kan mij niet schelen, ik luister keer op keer met plezier naar dit The Lucid Collective. Een mix van Anomalous, Decapitated en Fallujah. Die moet ik gewoon live zien. Favoriete nummer: Fathom Infinite Depth.
Tracklisting:
- Lucid Collective Somnambulation
- Scream Feeding
- The Plague of AM
- Fathom Infinite Depth
- Join Us Beyond
- Seven Crowns and the Oblivion Chain
- Kairos Chamber
- Spontaneous Generation
Line-up:
- Jaron Evil – Bas
- Spencer Prewett – Drums
- Tobi Morelli – Gitaren
- Dean Lamb – Gitaren
- Oli Peters – Strot
Links: