Arcanum Sanctum – Ad Astra

Rusland: het land van de negen tijdzones, het land dat groter is dan de planeet Pluto en het land van deze melodische deathmetalband, Arcanum Sanctum. Dit jaar presenteren zij album nummer drie: Ad Astra.

Het start met een intro wat nog helemaal niets verklapt over wat er gaat komen. Kalm en haast lief bouwt de climax zich verder op na een rustig begin met akoestisch gepingel en als dan de drums, de gitaren en orkestratie er bij komen lijkt het haast alsof er een powermetalplaat gaat starten. Dat wordt echter gelijk rechtgezet met nummer twee, dat tevens opnieuw start met akoestisch gitaarwerk. Een bijzondere keuze om deze track er niet gelijk in te laten knallen. Het is ietwat gewaagd en het haalt de luisteraar een beetje uit ‘de flow’. Als dan de drums en zware gitaren starten wordt deze flow wel weer hersteld, maar de ietwat rommelige start blijft toch in het achterhoofd.

Gedurende het album wordt wel duidelijk dat dit instrumentaal gezien ijzersterk materiaal is. De riffs zijn zeer krachtig en vloeien vlekkeloos in elkaar over. Technisch gezien gebeurd er ook genoeg indrukwekkends. Redelijk complexe gitaarriffs gaan gepaard met een melodische atmosfeer en een altijd lichtelijk groovende drumpartij. De orkestratie dat zich bij vlagen presenteert vult de lege ruimtes op en dikt daarmee de atmosfeer nog wat verder aan. De deathgrowls van Ivan zijn allicht typerend voor dit genre, maar dat maakt niet uit. Het past er uitstekend bij. De basgitaar mag zo af en toe ook schijnen, zoals evident wordt in Pack Rat. Dat is een welkome toevoeging en maakt het weer even wat interessanter. Een slimme keuze, dus.

Toch heb ik best wel even moeite gehad om een gedegen recensie te schrijven over het album. Luisterend over de studio monitoren klinken de drums namelijk redelijk plat en lijkt er behoorlijk wat effect over de zanglijn te zitten, waardoor beiden niet erg prettig klinken in de mix. De stem lijkt namelijk in veel van de tracks nogal overheersend, terwijl dit qua volume en in verhouding tot de instrumenten nog wel mee valt. Wetende dat de mix afkomstig is van Dan Swanö, had ik toch iets meer verwacht.

Eigenlijk is Ad Astra helemaal geen verkeerd album. Het bevat genoeg atmosfeer en karakter en het schrijfwerk zit echt wel goed in elkaar. Helaas doet de mix toch wat te wensen overlaten en dat doet toch af aan de algehele beleving. Derhalve krijgt dit album van Arcanum Sanctum van mij een iets lagere score dan ik eigenlijk had willen geven. Luisteraars die zich niet storen aan de mix, kunnen hier gerust wat punten aan toevoegen.

Score:

77/100

Label:

Eigen beheer, 2020

Tracklisting:

  1. Wanderers in Space
  2. The Quest
  3. Pack Rat
  4. Down to Earth
  5. Ad Astra
  6. A Perfect Place (to Hide)
  7. Solaris
  8. Under the Alien Sky

Line-up:

  • Ivan Beschastny – zang
  • Vadim Nalivaiko – gitaar
  • Roman Rysyev – gitaar
  • Kirill Kulinichev – basgitaar
  • Nikolay Kondratyev – drums (sessie)

Links: