Amorphis – Circle
Nuclear Blast, 2013
Voorganger The Beginning Of Times kon mij maar matig bekoren. Amorphis speelde daarop voornamelijk op de automatische piloot en het geheel liet een gezapige indruk op mij achter. De muziek van Amorphis is weliswaar uniek, maar de combinatie van folky melodieën, death metal-coupletten en clean gezongen refreinen begon behoorlijk routinematig te klinken. Krap twee jaar later mogen de Finnen in de herkansing met Circle. De vraag die ik mij vooraf stelde was of The Beginning Of Times slechts een tijdelijk inzakmoment is geweest… of het begin van het einde. Een vraag die na beluistering van Circle niet eenduidig te beantwoorden is.
Het eerste dat opvalt is dat de band wat meer pit in haar muziek heeft weten te brengen. Meer gitaren en iets minder toetsen. Negen tracks telt het album slechts. Ondanks dat er (wederom) voornamelijk midtempo (zou het de leeftijd zijn?) wordt gespeeld zijn de nummers op zichzelf en in verband redelijk boeiend. Toch is ook nu de opbouw van ieder nummer volgens het beproefde recept dat de band vanaf zo’n beetje Eclipse uit 2006 hanteert. Toetsenriedels onder een laag gitaren, grunts afgewisseld met cleane zang en duidelijke refreinen waarop makkelijk kan worden meegedeind. En daar wringt wat mij betreft de schoen op Circle.
Het is voornamelijk veel van hetzelfde geworden bij de eens zo baanbrekende band. Van doorsnee death metal-act tot een van de eerste Finse metalacts die folk-elementen op een natuurlijke wijze wist te integreren. Ondanks dat de kwaliteit van Circle gewoon goed is, verliest die kwaliteit het op punten van het totale gebrek aan spanning en vernieuwing. Oké, ik verwacht geen 180 graden-veranderingen meer van de Finnen, maar dit kunstje kennen we inmiddels wel. Muzikaal is het dan iets minder gezapig dan The Beginning Of Times wat ertoe zal leiden dat Circle vaker in mijn speler zijn belanden, maar daar blijft het dan ook bij. Een volgende keer graag naast de extra dosis pit ook wat meer creativiteit in het schrijfproces. Een Elegy verwacht ik niet meer, maar een plaat van het niveau Skyforger is toch niet te veel gevraagd?
Tracklisting:
- Shades of Gray
- Mission
- The Wanderer
- Narrow Path
- Hopeless Days
- Nightbird’s Song
- Into the Abyss
- Enchanted by the Moon
- A New Day
Line-up:
- Tomi Joutsen – zang
- Esa Holopainen – gitaar
- Tomi Koivusaari – gitaar
- Santeri Kallio – toetsen
- Niclas Etelävuori – bas
- Jan Rechberger – drums
Links: