Agnostic Front – My Life, My Way
Nuclear Blast, 2011
En daar is weer een nieuw album van Agnostic Front. Je kunt zeggen wat je wilt over de kwaliteit van de laatste albums, de haast clowneske act van Vinnie Stigma op het podium en de totale clichématigheid die al jaren van teksten en muziek uitgaat, feit is dat veel fans de band nog altijd op handen dragen en men nog altijd volle zalen trekt. Een nieuwe release verdient dus een eerlijke kans.
Afgaande op enkele eerste reacties die ik las vreesde ik het ergste, maar ik moet zeggen dat My Life, My Way me meevalt. De metalcore-invloeden zijn achterwege gelaten op deze plaat, die qua sound ergens tussen Something’s Gotta Give en One Voice in ligt, met een beetje Liberty & Justice: Dertien makkelijk in het gehoor liggende tracks, met een aantal meezingers, maar ook flink wat hardere typische NYHC tracks. Da’s al een hele vooruitgang na de middelmatige laaggestemde moshparts op voorganger Warriors. Ook de productie door Freddy Cricien met hulp van Erik Rutan (!) is wat minder digitaal dan op die plaat, wat de sound ten goede komt, en nieuwe drummer Pokey (onder andere ex-Leeway, –Both Worlds en –Merauder) is voor iedere band een aanwinst, dus ook voor Agnostic Front. Eén ding is niet veranderd: De teksten bestaan grotendeels uit verhalen over unity, respect en het leven op straat. Die kennen we nu onderhand wel.
Om nou te zeggen dat de New Yorkse legende weer terug is aan de top zou te veel eer zijn. Het is een beetje als met Feyenoord dit seizoen: Je bent blij dat ze na een dramatische start weer meedraaien in de middenmoot, maar het komt qua prestaties niet in de buurt van de gloriejaren. De songs zijn aardig met hier en daar een uitschieter. In dat opzicht moet That’s Life genoemd worden, een nummer dat qua stijl bepaald niet had misstaan op Victim In Pain, nu helaas wat te clean klinkt, maar je toch even doet denken aan de ongepolijste razernij van de beginjaren. Voor de rest is het een album dat de echte fans met een gerust hart kunnen aanschaffen, maar verder weinig toevoegt aan het oeuvre.
Tracklisting:
- City Streets
- More Than A Memory
- Us Against The World
- My Life, My Way
- That’s Life
- Self Pride
- Until The Day I Die
- Now And Forever
- The Sacrifice
- A Mi Manera
- Your Worst Enemy
- Empty Dreams
- Time Has Come
Line-up:
- Roger Miret – zang
- Vinnie Stigma – gitaar
- Joseph James – gitaar
- Mike Gallo – bas
- Pokey Mo – drums
Links: