Agnostic Front – Another Voice
Nuclear Blast – 2004
Uitleggen wie Agnostic Front zijn is natuurlijk heiligschennis …
iedereen die maar enigszins hardcore luistert weet dat de band één van de
grondleggers is van deze muziekstijl. Albums als Victim in Pain, Cause for
Alarm en One Voice behoren dan ook in elke hardcore-liefhebber in de
kast te staan. In 1997/98 kwam de band na een jarenlange afwezigheid weer terug,
maar wederom word de band geplaagd door bezettingswisselingen en de status die
de band voor de break-up had wil maar niet terugkomen.
Als eerste release op Nuclear Blast komt Agnostic Front met
Another Voice, waarbij je natuurlijk meteen moet denken aan One Voice.
En voor mij legt Agnostic Front voor deze release de lat erg
hoog door deze naam. Immers, als je je nieuw album een naam geeft die toch
aardig duidelijk verwijst naar een ander, legendarisch album, dan zul je er ook
voor moeten zorgen dat je dat album op zijn minst evenaart.
En dat doet Agnostic Front gewoonweg niet. Another Voice is
absoluut geen slecht album, alleen zitten er teveel haken en ogen aan om het tot
en klassieker te bestempelen. Grootste minpunt wat er aan dit album zit is in
mijn visie de constante herhaling van wat Agnostic Front vroeger zo goed maakte.
Ze doen nog precies hetzelfde als jaren geleden, maar er is geen progressie te
vinden, en iedereen weet dat stilstaan hetzelfde is als terugvallen. En veel van
het zelfde gaat ook best wel heel erg vervelen, we weten nu wel dat Roger Miret
dagelijks 24 uur lang hardcore ademt, en dat hardcore the way to live is. Het
riffwerk van Vinnie Stigma mag ook wel eens wat aan vernieuwing onderworpen
worden.
Agnostic Front is in de laatste zeven à acht jaar flink ingehaald door
andere hardcore bands, en ik denk dat het teren op hun succesformule nu niet
meer gaat lukken. En dan is de cd-titel helemaal slecht gekozen. Mijn conclusie
is dat dit een matig tot goed hardcore album is, maar een erg matig Agnostic
Front album. De – overigens ijzersterke – productie door Jamey Jasta
(Hatebreed) en Zeus (Shadows Fall, Sworn Enemy) en gastbrijdagen van Jamey Jasta
(Hatebreed), Karl Buechner (Earth Crisis) en Scott Vogel (Terror) kunnen dit
album jammer genoeg niet omhoog trekken.
Tracklist:
-
Still
Here - All Is Not Forgotten
- Fall Of The Parasite
- Pride, Faith, Respect
- So Pure To Me
- Dedication
- Peace
- Take Me Back
- Hardcore! (The Definition)
- Casuality Of The Times
- I Live It
- It´s For Life
- Another Voice
Extra : Peace-video.
Line-up:
- Roger Miret – zang
- Vinnie Stigma – gitaar
- Lenny DiSclafani – gitaar
- Mike Gallo – bass
- Steve Gallo – drums
Links: