Agnes Vein – Deathcall

Je moet wel héél meesterlijk zijn in de kunst van tragische zaken, als ze een type tragedie naar je vernoemen. De Grieken hebben dit als geen ander voor elkaar gekregen. Gelukkig is er ook ruimte voor wat zonnestralen, want na een absentie van acht jaar is het (Griekse) blackened doom trio Agnes Vein terug met een nieuwe plaat.

Hoewel de komst van het album voor velen een aangename verrassing was, voert melancholie en droefenis alsnog op het gehele album de boventoon. Een inspiratiebron als Candlemass is goed terug te horen. Op Vultures Hymn (Praise Bounteous) horen we bijvoorbeeld een cleane, bombastische zang die door de aanwezige echo extra kracht wordt bijgezet. Het trage gitaarwerk wordt onderstreept door een lichte reverb, waardoor het klinkt alsof het in een gotische kerk is opgenomen. Hiermee worden dus extra dramapunten verdiend. Door iedere keer subtiel te variëren met de diverse muzikale elementen die het nummer te bieden heeft, blijft het onvoorspelbaar en boeiend.

Zo halverwege They Who Neared The Portals beginnen onze gedachten toch ietwat af te dwalen. Wat we te horen krijgen is allerminst vervelend of slecht, maar erg enerverend is het helaas ook niet. Het gevoel voor drama zit er nog goed in, maar toch komt het minder goed binnen als toen de heren net van wal staken. Halverwege Rara Null begint er een beetje de sleur in te komen. De traagheid en de droefenis gaan een beetje tegen staan. Begrijp me niet verkeerd, voor een echte doorgewinterde blackened-doom liefhebber zal het erin gaan als zoete koek, maar na een tijdje mag er wel wat anders in de mix gegooid worden. Deze wens lijkt in vervulling te komen als we de haast distortionloze gitaren horen in de intro van albumsluiter The Golgotha Entanglement. Het lukt de heren aardig om ons nog voor een laatste keer te bedwelmen met een vuige riff die, mede dankzij de rauwe vocalen, op sommige momenten tegen de sludge aan schuurt. Toch betrappen wij onszelf op de gedachte dat we na acht minuten speelduur er helaas alsnog twee te gaan hebben. Gelukkig gaan deze vanzelf voorbij.

Pittige zit, dit album. Voor iemand die leeft voor metal van dit kaliber, zal ook deze productie goed te pruimen zijn. De geluidskwaliteit is goed en muzikaal steekt het allemaal tamelijk sterk in elkaar, maar mij weet het helaas niet te bekoren.

Score:

70/100

Label:

Venerate Industries, 2021

Tracklisting:

  1. Deathcall
  2. Vultures Hymn (Praise Bounteous)
  3. Sovereign Star
  4. They Who Neared The Portals
  5. Rara Null
  6. The Golgotha Entanglement

Line-up:

  • Sakis Kioses – Vocalen, gitaar
  • Lefteris Kasmiris – Basgitaar
  • Foivos Hatzis – Drums

Links: