Abduction – Toutes Blessent, La Dernière Tue

Geschreven door op 05-12-2023 om 18:50.

Abduction bracht me al eerder in vervoering middels hun vorige plaat, Jehanne, een album dat ging over Jeanne D’Arc. Echt de moeite om die melodische blackmetalparel toch nog eens te beluisteren. Dit Toutes Blessent, La Dernière Tue, een plaat die opnieuw uitkomt via Finisterian Dead End, in collaboratie met Frozen Records, kent misschien ook wel zijn cultuurhistorische invulling. Weliswaar hebben de vier heren er ditmaal geen conceptalbum van willen maken. Ze breien deze keer naar eigen zeggen wat lossere thema’s tot één geheel. Deze thema’s zijn de Eerste Wereldoorlog, persoonlijke ontwikkeling, de visie van de huidige maatschappij op het ouder worden en het behandelen van onze ouderen. Er is zelfs een nummer dat over Cyrano De Bergerac gaat. Allemaal, voor mij dan toch, behoorlijk interessante insteken.

Ik merk op dat het werk van Hubert Robert, een vooraanstaande Franse landschapsschilder uit de 18de eeuw, wordt gebruikt als hoesontwerp. Interessant ook om weten is dat de opnames opnieuw werden uitgevoerd in Brussel en meer specifiek in de Opus Magnum Studio van Déhà. Bijzonder ook dat een cover van Mylène Farmer wordt gebruikt als videoclip. Het toont aan hoe de band geworteld zit in zijn cultuurhistorische grond.

.
Is de titel van dit nieuwste werk van Abduction, en meteen ook van de opener Toutes Blessent, La Dernière Tue, een verwijzing naar het gelijknamige boek van Karine Giébel, of is het toch een verwijzing naar de Latijnse spreuk: “Vulnerant omnes, ultima necat”? Een spreuk die we wel eens tegenkwamen op horloges of op zonnewijzers, op kerken. Ik laat het even in het midden. Alzo wordt het wel meteen duidelijk dat ondanks het feit dat onze vier Franse vrienden stipuleren geen conceptalbum af te leveren, je wel makkelijk mag stellen dat de onderwerpen die ze hanteren behoorlijk gewichtig zijn.

De muziek van deze Fransen is erg gelaagd, verhalend en vertellend. Het is ook de zang die hiertoe een hulpmiddel is: uitmuntende cleane vocalen nemen vaak de bovenhand op de meer klassieke screams die we natuurlijk meer dan gewoon zijn. De muzikale blackmetalfundamenten zijn meer dan duidelijk aanwezig, doch verder bouwend hierop wordt gekozen voor heel wat hoeken, kanten, eigenaardige bochten enz. Iets wat je na twee nummers al meteen doorhebt. Het geheel lijkt zich niet meteen te vangen of te vatten. Nochtans is het meer dan de moeite waard je geduld te bewaren en deze plaat meerdere keren door te luisteren. Het geheel brengt je echt wel in vervoering, tevens is het niveau in vergelijking met het vorige werk nog wat opgevijzeld. Technisch spelvernuft is meer dan aanwezig, net als het spelen met verschillende dynamieken en spanningsbogen.

Mijn favoriete nummer op dit behoorlijk complex blackmetalwerkstuk is Les Heures Impatientes. Het is een nummer dat in zijn eerste maten aanvoelt als een meer klassiek, Frans geschoold blackmetalnummer. Een nummer dat zich vooral kenmerkt door een oerdegelijk clean gezongen stuk.

Toutes Blessent, La Dernière Tue is een klasseplaat in al zijn facetten en dat zijn er behoorlijk wat. Abduction laat horen wat ze in hun mars hebben. Sterk, erg sterk!

Score:

90/100

Label:

Finisterian Dead End/Frozen Records, 2023

Tracklisting:

  1. Toutes Blessent, La Dernière Tue
  2. Disparus De Leur Vivant
  3. Dans La Galerie Des Glaces
  4. Les Heures Impatientes
  5. Par Les Sentiers Oubliés
  6. Carnets Sur Récifs
  7. Cent Ans Comptés
  8. Contre Les Fers Du Ciel
  9. Allan (Mylène Farmer cover)

Line-up:

  • Guillaume Fleury – Gitaar
  • Mathieu Taverne – Bas
  • Morgan Velly – Drum
  • François Blanc – Zang

Links: