1969 Was Fine – …But 666 Is Alright!
Season Of Mist – 2009
Wie de muziek kent van de industrial metal band Punish Yourself, gaat nu op het puntje van zijn stoel zitten. De band heeft een side project gelanceerd genaamd 1969 Was Fine. Een van de tourmanagers kreeg een basgitaar in zijn handen geduwd en er werd een saxofonist toegevoegd. Reden? Men wilde ook meer rechtstreekse muziek maken zonder of in ieder geval met minder opschmuck, visueel en muzikaal, meer terug naar de ware rock. Maar weest niet bevreesd, de muziek die 1969 Was Fine voortbrengt is echt geen standaard stukje rock geworden. De bevreemdende genialiteit die Punish Yourself uniek maakt, blijft ook in dit side project aanwezig. Maar inderdaad, de muziek is wat toegankelijker en log swingend en gaat meer terug naar de rock roots zoals beloofd.
Over de geschiedenis van de band valt dus niets te schrijven. Ontstaan vanuit de behoeft om ook eens wat anders te doen heeft de band wat mij betreft de potentie om de moederband te overvleugelen, maar ik denk niet dat dat de bedoeling is. De eerste cd van 1969 Was Fine is in ieder geval een lust voor mijn oor. …But 666 Is Alright! is wat mij betreft tot nu toe de muzikale verrassing van het jaar, maar goed, het is ook pas maart.
Zwaar geïnteresseerd in de gebeurtenissen van de late zestiger jaren en de muziek die daarop volgde, maakt 1969 Was Fine op bijna onnavolgbare wijze gebruik van de muziek uit zestiger, zeventiger en tachtiger jaren van de vorige eeuw en voegt daar de eigen invloeden aan toe. Zo ontstaat een waanzinnige mix van industrial, psychedelic, space, grunge, garage, rock&roll, hard rock, punk, new wave en dan zal ik er vast nog wel een paar vergeten zijn. Waanzinnig scherpe gitaren, dreunende drums, krankzinnige basloopjes, doordringende en soms vervormende synths en het doordringende geluid van de saxofoon. Daarnaast de vocalen die over het algemeen punkerig klinken, maar toch steeds weer van gedaante veranderen, lieflijk, gemeen, swingend, noem maar op. Ik ben een beetje door mijn woorden heen bij het beschrijven van de muziek, dat zegt genoeg denk ik, want dat gebeurt me niet vaak.
Waanzin in industrial hard punk space rock&roll. Dat is wel een kastje om het in te duwen, maar het gaat nog steeds niet passen. Ik ben zwaar onder de indruk van 1969 Was Fine – …But 666 Is Alright! en kan nu al niet wachten op een vervolg. Maar voor nu ga ik nog wel even blijven genieten van deze cd en ik hoop dat meer mensen dat gaan doen!
Tracklisting:
- Vietnamsexbomb
- Living in the City
- Spiders 375 Necromancers
- Bloodstone
- La Muerte Hotel
- Right to Riot (2k6 song)
- Freewheelin’
- A Psychosnake
- Altamont Baby
- Doctor Doom
- Altamont Baby (alternate mix)
Line-up:
- Miss Z – Vocals/Guitar
- Vx – Vocals/Synths/Noises
- Pierlox – Guitar
- Polo – Bass
- Xav – Drums
- Cyril Laurent – Sax
Links: