1349 – The Wolf And The King

Geschreven door op 09-10-2024 om 23:25.

Wat hebben een wolf en een koning met elkaar te maken? Ik zou het niet weten, maar de vier heren in 1349 zullen ons daar zeker een antwoord op kunnen geven. We weten allemaal dat het Noorse cultgezelschap geen zin heeft in alles wat vernieuwend is en klinkt binnen de black metal. Ravn, brulboei van dienst, stipuleert en stelt dus zelfs dat de reden is waarom 1349 jaren geleden, 1997, boven de doopvont is gehouden, teruggrijpen naar de vroege jaren ’90, naar alles wat vies, vuil, smerig, ruw, rauw en robuust klonk. The Wolf And The King is de opvolger van de in 2019 verschenen allesverschoeiende plaat The Infernal Pathway.

Het kan natuurlijk bijna niet misgaan als je kijkt en leest wie er nog steeds in de gelederen van deze band vervat zit, maar kom, dat is misschien een te voorbarige conclusie. Het is echter wel zo dat met deze nieuwste release 1349 heel wat duidelijke boodschappen de wereld in wil sturen. Ze doen dit door bijvoorbeeld te verwijzen naar alchemie (vandaar ook de albumtitel) en een herhaalde verwijzing naar het nummer acht en niet alleen omdat dit inderdaad plaat nummer acht is. Ook nu weer zijn de teksten van de hand van Svartalv, de man die vanuit de schaduw de band gesteund heeft de afgelopen twintig jaar.

Frost stroopt de mouwen meteen op, Ravn laat zijn stembanden trillen terwijl Siedemann zijn bas doet ronken. Het zijn echter de snerpende, eerder typische lijnen van de hand van Archaon die indruk maken. De heren hebben een patent op bijtende en bloeddorstige riffpartijen uit de stoffige oude doos en op elke plaat staat er wel minstens één riffpartij die het hele kot in vuur en vlam steekt. De variaties in spel op dit The God Devourer doen in ieder geval al het beste vermoeden. Snerpend en piepend soleerwerk wordt evenmin vergeten op deze toch wel licht chaotische, maar erg sterke openingstrack. Ash Of Ages legt een dikke, bijna ondoordringbare laag van stof en as op alles wat je lief is. Je kan het een thrashy blackmetalnummer noemen. 12.000 jaar geleden knalde met een hoge snelheid een meteoriet op onze aardbol en dat resulteerde in de zogenaamde “The Great Flood” waarover veel geschreven werd. Misschien zette dit de mensheid in zijn geheel wel weer duizenden jaren terug, althans dat is een gangbare theorie. Nu, ik verdiep me niet direct in die materie maar kom, interessant overpeinzing.

Voor viriel en subtiel spel op gitaar of drums moet je toch niet bij dit Noors ongedierte komen aankloppen. Ondanks dit is de technische uitvoering toch erg sterk te noemen. Luister zo maar eens naar de mengelmoes van ideeën en ritmewisselingen in Shadow Point. Iets wat ze nog eens overdoen op Inferior Pathways. Gorgelend en knotterend basgeweld verzorgt ten dele dan weer de intro van Inner Portal.

Het Noorse gezelschap 1349 staat altijd garant voor een onvervalst potje teringherrie van de bovenste plank. Ook nu zal dit achtste album The Wolf And The King niet mogen ontbreken in je zwartgeblakerde collectie. In vergelijking met voorgaand werk timmert de band lustig verder op de ingeslagen weg en maar goed ook.

Score:

85/100

Label:

Season Of Mist, 2024

Tracklisting:

  1. The God Devourer
  2. Ash Of Ages
  3. Shadow Point
  4. Inferior Pathways
  5. Inner Portal
  6. The Vessel and The Storm
  7. Obscura
  8. Fatalist

Line-up:

  • Seidemann – Bas
  • Ravn – Zang
  • Archaon – Gitaar
  • Frost – Drums

Links: