Naturmystikk Vol. IX – A Forest of Stars, Harakiri For The Sky, Natan, Drawn Into Descent @ Gent
Decadance, 20 oktober 2015
Sinds kort kom ik weer buiten, aangezien de gemiddelde temperatuur laag genoeg ligt en er in Gent iets te beleven valt. Deze keer in de Decadance, aangezien het Steegje niet langer veilig is. Niflheim Promotions en Grimm namen de organisatie in handen, en de zaal liep netjes vol.
Eerste band op de bill was Drawn Into Descent uit Mechelen, een atmosferische blackmetalband die net zijn debuut uit heeft. Dit viertal bracht vooral midtempo blackmetal met veel postrockmatige gitaarbehandelingen en een hysterische arsenaal aan vocalen. De lat lag niet bijzonder hoog, maar de heren deden het qua uitvoering wel uitstekend. De Amesoeurs-cover Gas in Veins op het einde maakte het helemaal af, de liefhebbers van het genre waren “content”.
Natan kennen we natuurlijk erg goed. De band uit Belgisch Limburg vulde de bühne helemaal, en na een bijzonder lange intro (ze moesten ook van erg ver komen) barstte het moderne en progressieve metalgeweld los. Met nummers als Volkskracht en de overtuigende vocale prestaties (inclusief non-verbale communicatie) van beide “front”mannen. Niet altijd even makkelijk om de wendingen te volgen, maar de jazzy passages misstonden geenszins in deze stoffige locatie. Ondanks/dankzij de progressiviteit en verkniptheid een opgemerkte passage.
Het minst keek ik uit naar Harakiri For The Sky. Deze Oostenrijkse band klinkt op plaat niet alleen postblackerig (wat op zich okee is), maar heeft een zanger die bijna screamoënd uit de hoek komt, op tenenkrullende wijze. Live was dat gelukkig een pak minder het geval. Door de vermenging van Gothenburg-achtige gitaarlijnen (collega Ben hoorde er zelfs Soilwork in) en iets wat me doet denken aan zwartgeblakerde Converge, kreeg deze band vooral op adrenaline het publiek op zijn hand. Veel applaus na ieder nummer was het gevolg. Geheel mijn ding niet (te weinig variatie in de sound), maar wel zeer overtuigend.
Het zwaartepunt van deze avond lag natuurlijk bij A Forest of Stars. De scherp aangeklede Britse band eiste vanaf het betreden van het podium alle aandacht in de zaal op. De excellent uitziende juffrouw Katheryne, Queen of the Ghosts, zag er niet alleen ravissant uit, ze klonk ook zeer degelijk in haar zuivere zang, en haar vioolspel kwam nergens als obligatoire vulling over. Mister Curse, het andere hoofdpersonage, maakte een even degelijke indruk, met zijn eigenzinnige vertolking en houding. Drawing Down The Rain en Gatherer of The Pure deden het erg goed bij het publiek, maar ook het nieuwe “nummer” Pawn on The Universal Chessboard was een directe hit, met als persoonlijk hoogtepunt het melodische tweede gedeelte van Lowly Worm.
De set van A Forest of Stars eindigde vrij abrupt, en net als bij de andere bands kwam er geen bisnummer. Zo hoort het ook volgens mij, maar het was best opvallend. Na de laatste tonen was het rennen geblazen, want StuBru’s TLP stond al klaar om zijn setje te spelen. Niet erg, want de meesten konden voor middernacht nog thuis zijn op deze dinsdagnacht en ‘s morgens met een goed gemoed gaan werken. Zeer geslaagde avond, met een oerdegelijke organisatie en dito line-up. Meer van dat!