Côte D’Aver – Proboscis Strangulation
Eigen Beheer, 2013
Proboscis betekent ‘verlengde neus’, strangulation betekent natuurlijk ‘wurging’. Verlengde neuswurging… laten we even een ogenblik de tijd nemen om de absurditeit van die titel te verwerken. Zo, we zijn klaar voor het tweede album van het Steenwijkse kwintet. Dat is een jubilaris trouwens, want de heren doen het al een decennium helemaal op hun eigen manier.
Niemand minder dan Eric Cartman mag de bodemloos diepe slamravijnen en pathologische maalderijen introduceren. Vanaf dan houwen de snaarwerkers loodzware slamblokken en manisch snelle ziekheid uit hun houwelen. De wiihoewihii’s fluiten je om de oren en ook de in gesmolten basalt burrelende afvoerput maakt heel wat loodgieters ongelukkig. De basdrums komen moeizaam onder de bulderende monstersound van die neerhalende bloedklonters en panische peesomdraaiingen uit. Er zit dan wel veel tempovariatie in, je mist een drijvend ritme, gitaar en drums lijken enigszins van elkaar weg te spelen. Kan er opnieuw mee te maken hebben dat die basdrums niet echt doorklinken.
Dat alles neemt niet weg dat er gewoon heerlijk roekeloze deathgrind voorbij komt. Van de weinige polkagrooves is Lymphatic Philariasis de meest dansbare. Een paar nijdige bashernia’s stulpen er notabel uit, de pruttelzang is prima en in tegenstelling tot vele andere deathgrindacts wordt het nooit té clownesk, maar blijft het moordend en vleesvermalend. Haal er de neus dus maar niet voor op, of we komen hem persoonlijk uitrekken en dichtknijpen.
Tracklisting
- Bitchslapped
- Clawhammer Castration
- Proboscis Strangulation
- Graveyard Fiesta
- Sacrifacial Nun
- Three Days On A Rope
- Lymphatic Philariasis
- Regurgitating Guts
- Piss In My Ass
- Backstabbing Granny
- Formicphilliac
Line-up:
- Miquil Schuitema – Gitaar
- Bram Groot – Basgitaar
- Gerard Frijlink – Vocalen
- Johan Girard – Gitaar
- Wiebe Otten – Drums
Links: