Guttural Slug – Megalodon
Torn Flesh Records, 2013
Potverdikke, wat heb ik toch een lol gehad tijdens het luisteren van de nieuwe Guttural Slug! Herinnert u zich de vorige nog, een week of twee geleden? Zo niet, bekijk dan ook even die review.
Ik ga toch even zeiken deze keer. Want de lol die ik had, waar ik zojuist naar verwees, was in eerste instantie omdat ik er tijdens het luisteren van Megalodon even bij stilstond wie in hemelsnaam ooit zo stompzinnig is geweest om guttural slam tot muziekgenre te benoemen. Ik was wel enthousiast aan het begin. Ik zat zo overdreven maniakaal te flippen aan mijn bureau dat ik al headbangend met mijn motorieke stoornis met mijn neus vol op het tafelblad klapte. Het is te stompzinnig voor woorden eigenlijk, ondanks dat je er een hoop luisterplezier aan kunt beleven. Zelfs mijn poezen zaten verward om zich heen te kijken waar de gore pruttels vandaan kwamen, en het geluid van nagels tegen het schoolbord over de versterker.
Neem nou die songteksten. The aroma of your carcass is all too much, I puke into you and fill you up with chunder. Of, I take the saw and press it against your throat, slashing, gashing, bashing, gushing. Het is als een koe zonder uier, uitgemolken. Ik kan het gewoon niet meer zo serieus nemen als vroeger, toen het nog een beetje indrukwekkend overkwam.
Minpuntjes van deze plaat ten opzichte van de vorige? Zanger Mauro gooit het over een andere boeg. Ik hoor een cleane grunt, als je begrijpt wat ik bedoel. In het nummer Hacksaw Surgery bijvoorbeeld. Dit haalt in combinatie met de op mid tempo bespeelde instrumenten, de guttural en slam uit de naam van het beestje. We houden dus redelijk simpele death metal over. Bij Isolated Insanity word ik vervolgens helemaal teleurgesteld. Net na de twee minuten gooit het duo de plaat stil met een basgitaar-intermezzootje, om vervolgens de melodische death metal-kant op te gaan.
Eindresultaat. De eerste twee nummers zijn zoals ze horen te zijn van Guttural Slug. Die herrie waar ik van moet poepen! Eigenlijk verdient het vorige album nu twintig punten meer, en deze minder. Nummer drie wordt al meer doorbijten. Vier tot en met zes zijn een redelijk middelmatige factor, maar nummer zeven sluit nog even goed af. Die laatste restjes wit brood van de vorige keer naar buiten stuwend.
Tracklisting:
- Sirenes Kald
- Eye Of The Cyclops
- Hacksaw Sugery
- Pandemic Apocalyps
- Paranormal Evisceration
- Lacerated
- Forsaken
- Leeches
- Blood Pact
- Isolated Insanity
- Eyes Of Abomination (Bonus Track/ Malodorous cover)
Line-up:
- Mauro – Vocals
- Mikkel – Guitars, Drums
Links: