Hangman’s Chair – Hope///Dope///Rope
Bones Brigade Records, 2012
Leuk, vrolijke kinderkoortjes. Ik word er blij van. Ook als ik hoor dat ze het over de Hangman hebben. Geinige intro van deze Franse band, maar daarmee maak je het nog niet in de muziek wereld. Ik ga wat achterover leunen en laat de eerste indruk zijn werk doen.
Eerste indruk van de plaat, maar ook van de band. Ik weet niet wat me te wachten staat. Meteen na de intro knalt er een gigantisch zware, melancholische riff mijn kamer in. Dit wordt genieten geblazen. De riff zou afkomstig kunnen zijn van Hooded Menace, maar weer verbaas ik me, als de zang netjes clean blijkt te zijn. Het past precies en de teksten werken lekker deprimerend op je in, terwijl ook de riffs wellustig hun werk doen. Want daar draait het om. Warme, laaggestemde gitaren, die een onwaarschijnlijke groove met zich mee brengen. Zonder aan sfeer in te leveren. Pure stoner is het niet. Pure doom evenmin, eerder een mix van de twee. Op Ain’t Living Long Like That hoor ik zelfs, mede door de dubbele zanglijnen, flink wat grunge-invloeden.
Een ijzersterke productie, van de organische soort. Songs die de hele dag blijven hangen. Een zanger die strak werk levert. Ik ben overtuigd. Misschien is dit zelfs een kanshebber voor de jaarlijst. Beter laat dan nooit, en daarmee doel ik zowel op het ontdekken van de band als op de releasedatum. Grijp je kans en laat je meevoeren door de kracht van de riffs.
Tracklisting: 
- The Saddest Call
- Open Veins
- Ain’t Living Long Like That
- December
- A Scar To Remember
- Alley’s End
- Hope//Dope//Rope
Line-up:
- Cédric Toufouti – Vocalen
- Julien Rour Chanut – Gitaar
- Clément Hanvic – Basgitaar
- Mehdi Birouk Thépegnier – Drums
Links: