Speaking To The Deaf – This Equipment Must Be Hearted
SG Records, 2012
Tsjonge jonge. Het kan aan mij liggen. Misschien begrijp ik de latente aanwezigheid van een dubbele bodem niet. Maar wat in hemelsnaam betekent de albumtitel van deze Italiaanse act? En als we dan toch vragen aan het stellen zijn. Wat bezielt SG Records om dit debuut van Speaking To The Deaf op de mensheid los te laten?
Metalcore moet dit voorstellen. De zang komt wellicht in de buurt. Muzikaal is het een ratjetoe. Metal, core, emo etc. Een esoterisch introotje (titelnummer godbetert!) dat je bij een vestiging van ‘De Tuinen’ aanschaft om tot rust te komen. Daarna een nummer (My Sacrifice) dat ‘erin moet knallen’ waarin de band al struikelend naar het einde hobbelt. De band gooit in ieder nummer zo’n beetje ieder opkomend idee. Begrijpelijk dat een en ander fragmentarisch overkomt.
Zonder uitzondering is ieder nummer op deze plaat volkomen ruk. Het spijt me. Andere woorden kan ik er niet voor hebben. Rare fratsen (“slappende” bas in A Place For My Memory), een poging tot Lacuna Coil in Strain Of Mourning of een verschrikkelijk vervelend stukje elektronica in Speaking To The Deaf en ik ben er wel klaar mee. Met een grote boog het rond archief in! En laat de antwoorden op door mij in de eerste alinea gestelde vragen maar zitten.
Tracklisting:
- This Equipment Must Be Hearted
- My Sacrifice
- Hold Your Horizon
- Between the Lines
- A Place For My Memory
- Resolution
- Strain Of The Mourning
- Speaking To The Deaf
- The Silence Now Broken
Line-up:
- Tommaso Bianchelli – zang, gitaar
- Giacomo Scortichini – gitaar
- Lorenzo Mezzalana – bas
- Michele Vitali – drums
Links: