Evocation – Illusions Of Grandeur
Century Media Records, 2012
Mannekes, wat doen jullie nu? Drie albums die in stijgende lijn kwaliteit blijven aanleveren en dan plots zo’n coveralbum zonder covers? Is dit een tribute aan de Zweedse scene of zo? Evocation please!
Ik kan zeker niet zeggen dat dit me niet aanspreekt, maar ergens verwacht je van een band als Evocation iets anders dan Amon Amarth-gekopieer (Illusions of Grandeur, Divide and Conquer…) met wat At The Gates-patronen (Well of Despair, Perception of Reality… ). Willen de heren wat afwisseling in hun setlist brengen of zo? Willen ze per se nummers met een verhaal of een zekere epiek brengen? Ik weet het echt niet. Wat ik wel weet is dat dit als twee druppels water op Amon Amarth lijkt, met vooral The Avenger en Twilight of the Thunder God als voorbeelden, zelfs vocaal! Dat is niet wat ik wil horen van Evocation.
Het is vrij onbegrijpelijk eigenlijk, deze schijf. Waarom? Wat heeft hen gedreven om deze kant op te gaan? Hebben we echt nood aan een tweede Amon Amarth dan die net ietsje meer At The Gates klinkt? Nee toch? Waarom Evocation? Diabolical houdt ook van Amon Amarth, maar die verliezen er tenminste hun eigen sound niet bij. Niet slecht, wel heel erg jammer.
Tracklisting:
- Illusions of Grandeur
- Well of Despair
- Divide and Conquer
- Perception of Reality
- Metus Odium
- I’ll Be Your Suicide
- Crimson Skies
- Into Submission
- The Seven Faces of God
- Final Disclosure
Line-up:
- Janne K. Boden – Drums
- Vesa Kenttäkumpu – Guitar
- Tjompe – Vocals, Bass
- Marko Palmen – Guitar
Links: