Als ik het goed heb was A Castle In The Mist de eerste release van dit Amerikaanse gezelschap, Cemetery Moon, ergens in 2018. Daarna volgden nog drie platen en dit Dominion Of Ashes is dus de meest recente. Een band die startte als éénmansproject is nu uitgegroeid tot een volwaardig vierkoppig collectief. Of elk bandlid afkomstig is uit Connecticut is me niet helemaal helder maar dat doet er op zich ook niet toe.
Wat het verhaal verder achter deze band of laat staan deze release is, daar heb je spreekwoordelijk het raden naar. Het viertal omschrijft zich verder als een begenadigde liveband wat ik natuurlijk niet kan bevestigen want ik ben nog nooit in mijn leven in de weidse regio rond Connecticut geweest. Maar als je het zo allemaal leest heeft hij menig stalletje met een podium vakkundig weten afbreken. Kijk dat is ook al iets. Maar goed dat hij niet langs Bethlehem is gepasseerd of Jozef de timmerman had met zijn vrouw en ezel een andere toko moeten uitzoeken om de nacht door te brengen en het was al zo druk in de regio. Wat een klotetoestand moet dat wel niet geweest zijn voor de Messias.
In al de nummers op deze plaat wordt er wild gemusiceerd en krijg je salvo’s en arsenalen ja zelfs sloten riffs en gitaarpartijen te verwerken waarbij je je dan wel de vraag kan stellen: “Moet het allemaal zo vol en overladen klinken en gebracht worden?”. Ik vermoed van wel. Soms worden de heren er volgens mij zelf moe van en staken ze een nummer na amper twee minuten en een klets seconden. Allemaal moeilijk om volgen. Neem nu Temporal Bloodletting. Een nummer dat doomy start maar dan vervolgens allerlei ritmewisselingen te verwerken krijgt in zijn beginmaten en dan maar besluit een opzwepend bij wijlen thrashy blackmetalnummer te worden. Het meest in het oorspringende nummer volgens mij is het rollende, denderende Triumphant Spirits. Tot de heren het weer tijd vinden om met heel wat riffs en dynamieken te beginnen spelen, jongens toch.
Dominion Of Ashes van Cemetery Moon is een aardige plaat geworden maar ook niet meer dan dat. Ondanks het feit dat hij niet verveelt heb ik het toch moeilijk om de eigenheid van deze band te vinden. Een amalgaam aan extreme metalstijlen combineren resulteert nog niet een allerboosaardigste blackmetalplaat als je begrijpt wat ik bedoel. Of zoals mijn diensthoofd vroeger altijd zei als ik hem tegenkwam in de gang: “Druk, druk, druk”. Maar goed dat ik het heb overgenomen. Nu is de leuze: “Maak je niet druk.”
Score:
65/100
Label:
Eigen beheer , 2025
Tracklisting:
- The Wretched City
- Boundless Heresy
- House Of Usher
- Temporal Bloodletting
- The Sorting Of Souls
- Cultus Mortem
- Lunar Grave
- Triumphant Spirit
- Smoke Trails At Vespers
- The Black Keep
Line-up:
- Apparition – Zang, gitaar
- Astoroth – Bas
- Langeloth – Gitaar, zang (track 9)
- Usurper – Drum
Links: