Flesia – Achterbahnekstase

Geschreven door op 03-11-2025 om 18:23.

Tsjongejonge wat een gedrocht van een hoes werd er gemaakt voor de tweede plaat van dit uit Leipzig afkomstige extreme black/death metalgezelschap Flesia. Reeds eerder werd Trost uitgebracht maar ook Essenz, een EP. Deze plaat die een tandenknarsende titel heeft meegekregen, Achterbahnekstase, werd opgenomen bij Alex Helm in de Heartware Studios maar de mixing en mastering lag in handen van Tim De Gieter in zijn Much Luv Studios. En die kennen we van zijn werk in Amenra maar vooral Doodseskader.

De voor mij onbegrijpelijke hoes en dito titel brengen me wat van het paadje. Het induceert een rollercoaster van bedenkingen, overpeinzingen, emoties en ik weet niet wat nog. Niet gek dat net rollercoaster gewoon Achterbahn betekent in het Duits. Misschien brengt deze muzikale achtbaan ons nog meer van de wijs want wat ik mag verwachten is me ondanks het feit dat ik de eerdere platen al wist te spelen, niet helemaal duidelijk.

Pak hem maar beet want er staan maar drie nummers op deze langspeler. Pak het maar eens goed door want op deze plaat net als op de voorgangers ga je geen gitaren horen. Het is dus alleen bas, drum en vocalen. Nochtans, had ik het je niet verteld dan waren er waarschijnlijk een aantal onverlaten die het niet eens gemerkt zouden hebben. Al van bij de eerste maten, de eerste klanken is het deksel helemaal van het riool en komt alle stinkende, smerige drab en smurrie meteen naar boven borrelen. Wat een gortige combinatie van blastbeats, putgruntvocalen en brute baslijnen. Deze laatste worden voorzien van de nodige effecten om het geheel een groezelig korstje te geven. Ik stel me waarachtig de vraag hoe dit drietal dat elf minuten gaat volhouden want zolang duurt het openingsnummer Druck nu eenmaal.

Het kleine ondergrondlabel Cultkill Music weet goed wat ze met dit Flesia in huis hebben gehaald. Het klinkt als een boos broertje van het Belgische Wiegedood maar dan zonder gitaren en keiveel bas. En boos dat zijn deze drie Duitsers zeker. Raserei sluit zich zonder verpinken en zonder al te veel toeters, bellen, tierlantijntjes, bloemen, slingers en heel de klerezooi aan bij zijn voorganger. Het tempo ligt dan wel wat lager maar dat is maar een momentopname. Nochtans knal in het midden van het nummer krijg je bijzonder bezwerend drumspel dat boosaardige bas – en keelklanken introduceert. Om de cirkel helemaal rond te maken gaan we nog eerst even naar onder althans dat belooft dit Im Kreis Nach Unten.

Op een bepaald moment stopt de rollercoaster natuurlijk. Dan is het kiezen of je het bij dit ene ritje laat dan wel dat je je innerlijke avonturier even loslaat en vervolgens blijft zitten en een volgend ritje maakt. In mijn ogen is dit Achterbahnekstase van het Duitse Flesia een album dat het tweede verdient. Hun rumoerige muziek die bestaat uit een mengelmoes van extreme stijlen leent zich perfect om telkenmale op de repeatknop te drukken zeker als je je overjarige en overrijpe buurvrouw de gordijnen wil injagen.

Score:

80/100

Label:

Cultkill Music, 2025

Tracklisting:

  1. Druck
  2. Raserei
  3. Im Kreis Nach Unten

Line-up:

  • J – Onbekend
  • F – Onbekend
  • N – Onbekend

Links: