Cacotopia – Cacotopia

Geschreven door op 19-07-2025 om 16:34.

Laat maar zitten, zou ik zo zeggen. Wat? Inderdaad: verhuizen naar een plaats waar alles echt niet slechter kan, een zogenaamde cacotopie. Het Amerikaanse tweetal Cacotopia heeft er echter wel zin in om precies naar zo een plek te verhuizen. Dit zelfgetitelde album is plaat nummer drie na eerdere werkstukken met allesverhullende titels als Inhuman Agitation (2014) en Centuries Of Bloodshed (2018).

Weet je wat ook nog gek is (buiten het feit dat naast een utopie een cacotopie ook zou bestaan)? Het feit dat de heer Bakkelund ons een promo verschafte van deze nieuwste plaat voorzien van een tekstje in het Nederlands. Gekker mag het toch niet worden toch? Of wel? Jawel hoor, want in die begeleidende tekst staat geschreven en gedrukt dat de gitaarlijnen heel wat muziektheorie herbergen. Nu ben ik benieuwd. Is het maken van extreme muziek tegenwoordig gelijkgesteld aan het geven van een lesje gitaarspelen? Dat is me toch eventjes ontgaan. Weet je wat zo leuk is aan deze gozers? Ze pleuren gewoon hun gitaarlessen op het wereldwijd web, dus voor hen die geïnteresseerd zijn…

Eens luisteren wat deze twee beste vrienden denken te kunnen afleveren als black metal. In ieder geval klinkt de plaat in zijn eerste luisterbeurten wat experimenteler en dus wat minder recht voor de raap. Door de net wat te dunne productie en het gebruik van de drumprogrammering verliest het geheel aan kracht, wat jammer is. Bands die als vergelijking in me opkomen als Old Man’s Child en modernere trawanten laten zich hierdoor natuurlijk niet vangen. Het duo is niet vies van hoge snelheden die het geheel naar ongekende hoogtes stuwen. De keelreutels van de heer Swanberg zijn direct en meer dan degelijk. Luister naar zijn werk in bijvoorbeeld Monarch Multiples of World Hijacked. In de eerste hoor je ook Slayer-iaans soleergeweld, in de tweede komt het geheel dicht aanschurken tegen het Zweedse Naglfar bijvoorbeeld.

Je kan het ook nodeloos ingewikkeld maken en te veel snufjes en dotjes, te veel gepielewiel, willen stoppen in een nummer. Visions In The Sky, Tides Of Darkness en Crisis From Underground zijn daar in mijn oren voorbeelden van. Het toont echter wel aan dat de beide heren wel heel wat bagage hebben, maar dat is natuurlijk niet alles in blackmetalland. Het maakt dat de plaat naar mijn mening toch zo maar eventjes een nummertje of drie te lang duurt.

Je moet geen kenner zijn om te horen dat dit Cacotopia op zijn derde volwaardige album al een heel eind is ingeslagen op de weg die hij black metal noemt. In zijn fundamenten is het hondsbrutaal en dito agressief, heeft het zijn experimentelere, expressievere kanten maar door de geprogrammeerde drums en de te dunne productie gaat er toch wat verloren. De heren van Marduk stelden ooit in een interview dat black metal maar één thema mag bezingen en dat is Satanisme. Of dit duo in Cacotopia daar ook zo over denkt is me niet geheel duidelijk. De heren brengen in ieder geval een geheel eigen moderne blackmetalvariant afgekruid met hedendaagse deathmetaltoetsen.

Score:

70/100

Label:

Eigen beheer, 2025

Tracklisting:

  1. The Beginning Of The End
  2. Monarch Multiples
  3. Visions In The Sky
  4. World Hijacked
  5. Alpha Malevolence
  6. Tides Of Darkness
  7. Human 2.0
  8. Crisis From Underground
  9. Societal Miscarriage
  10. Holodomor
  11. Parasitic Propaganda

Line-up:

  • Randy Bakkelund – Gitaar, bas, drumprogrammering
  • Matt Swanberg – Zang

Link: