Svartsyn – Vortex Of The Destroyer

Ik ben eens in mijn lijvig archief gedoken of ik geen tapes, cd’s of zelfs vinyl-uitgaves kan terugvinden van deze Zweeds/Belgische blackmetalband Svartsyn. De band bestaat immers al sinds 1993 en dit Vortex Of The Destroyer is al wel weer plaat nummer elf voor Ornias, het enigmatische individu die zo wat alles zelf in de hand neemt binnen de band. Ik kan maar geen fysiek exemplaar uit mijn collectie opduikelen, daar moet toch wel een reden voor zijn. Welke? Daar ben ik nog niet helemaal achter, maar dat gebeurt vermoedelijk keihard gewoon vanzelf.

Norma Evangelium Diaboli en Nomad Snakepit Productions slaan de handen hier in elkaar, deze laatste verzorgd immers de taperelease. In de promo die ik ontving spreekt men over album nummer tien, als ik tel zit ik toch echt wel aan elf, maar kom. Blijkbaar vormen de laatste zes nummers op deze plaat een collectie oudere nummers die nog dateren van de periode voor 1993 wanneer de band zich nog Chalice noemde.

Ik stel voor dat we eerst de vier nieuwe nummers onder de loep nemen alvorens we dit kijkglas oppoetsen en ruim terug kijken in de tijd en ons terugkatapulteren naar 1993 om de zes resterende te beluisteren die onder de vlag en wimpel van Chalice werden neergepend. Dwelling In The Dark Golden Age start met rechttoe rechtaan geknuppel, terwijl de gitaar wat gas lijkt terug te nemen. Zo ervaar je al meteen een bijzondere atmosfeer. Surtr sleurt zich op een eerder zompige wijze op gang wat op zich wel aansluit bij de wat robuustere opener. Niet getreurd, want ook in dit nummer worden ongekende snelheden makkelijk aangenomen en fraseert Ornias op geheel eigen wijze zijn teksten over de muziek. Laat net dat fraseren van teksten toch hetgene zijn waar ik in dit Svartsyn niet helemaal fan van ben. Je weet, je kan soms wel naast of door bepaalde dingen luisteren maar het vocale compartiment is toch iets wat op de voorgrond staat en dan wordt het moeilijk. In Hellstorm Of Fenrir valt me het nog het meest op. The Prometheus Of Dark Dreams vind ik het meest genietbare nummer uit de nieuwe collectie. Het is vooral de sturende leadlijn die het hem hier doet.

Ondanks het feit dat de laatste zes nummers aangekondigd staan als oudere nummers merk ik niet eens op dat we al bij The Black Temple zijn aangekomen: het eerste van deze zes. Het klinkt behoorlijk in het verlengde van het huidige Svartsyn: brutaal, agressief en bijzonder bijtend. Toch voel je nog wat oude jaren ’90-dynamieken opborrelen. Neem nu de walsende kadans na de initiële blast in Seraphims Torn Apart. De roestige stoffigheid van die jaren ’90 voel je verder doorheen de rest van de nummers waarvan er niet direct één me helemaal kan beklijven of het moet Utter Northern Darkness zijn dat me wat Immortal-achtig aandoet.

Ik kan er toch niet helemaal weg mee, met dit elfde dan wel tiende album, Vortex Of The Destroyer van Svartsyn. Ik begrijp goed dat er naast vier nieuwe nummers perfect plaats is voor nog zes nummers uit de oude doos. Ik kan echter maar moeilijk in de muziek komen en ook de frasering van de teksten op deze muziek ligt me nu toch niet helemaal. En dus kijk, daar ligt de verklaring voor het feit waarom ik geen fysieke exemplaren van Svartsyn’s releases in mijn stoffige collectie kan terugvinden. Nu, voor zij die mijn mening niet delen: even goede vrienden.

Score:

70/100

Label:

Nomad Snakepit Productions, 2025

Tracklisting:

  1. Dwelling In The Dark Golden Age
  2. Surtr
  3. Hellstorm Of Fenrir
  4. The Prometheus Of Dark Dreams
  5. The Black Temple
  6. Seraphims Torn Apart
  7. Beyond The Memories
  8. Agents Of Lightbearers
  9. Utter Northern Darkness
  10. Offerings Of Darkness

Line-up:

  • Ornias – Zang, alle instrumenten

Links: