Ankor is een alternatieve metalband uit Catalonië (Spanje) en werd opgericht in 2003, toen de bandleden net dertien waren. Het vijftal kreeg na verloop van tijd vooral meer bekendheid met het uitbrengen van de video voor Remaining, dat geproduceerd werd door Patric Ulleas. Het trok niet alleen de aandacht in het thuisland, maar ook in het land van de rijzende zon. Het leidde er zelfs toe dat het album waarvan het nummer komt (My Own Angel uit 2011) ook in Japan werd uitgebracht. Het derde album Last Song For Venus (2013) maakte onder andere dat de lezers van La Heavy, het oudste en meest prestigieuze rocktijdschrift in Spanje en Zuid-Amerika, de band verkozen tot beste nieuwkomer.
Een paar maanden na het ontvangen van deze prijs gaf zangeres Rosa de la Cruz aan ermee te stoppen. In de Britse Jessie Williams werd een vervanger gevonden. De albums Beyond the Silence of These Years (2017) en White Dragon (2019) volgden. Daarnaast bracht de band een stortvloed aan covers uit op YouTube (onder andere eigen invullingen van nummers van Billie Eilish, Camila Cabello, Eminem en Linkin Park) waarmee veel aandacht werd gegenereerd. Ondertussen bleef het vijftal muzikaal een eigen koers varen, die weliswaar wat weg had van bands als Paramore en Tonight Alive, maar de band schuwde het daarbij niet om de invulling gevarieerd in te kleuren. Allerhande invloeden uit de hedendaagse metalcore, rap, rock en Aziatische popcultuur trokken voorbij. Het bracht de band veel liefhebbers …
… maar ook karrenvrachten aan kritiek. Hoe de band met al dat commentaar omgaat? In het nummer Shhh… (I’m Not Gonna Lose It), van het album Beyond the Silence of These Years, maakten de leden duidelijk hoe ze over het negatieve gejengel dachten: “This isn’t metal, it isn’t rock nor rap, it’s just a song to everyone who needs to open their heart … There are a million of sounds I’m sure you’ve never heard, as the only thing you wanna listen are the same old bloody chords. Why would you open up your mind? The rest is shit, right? You think you know it all, “Ankor this, Ankor that “but to be honest with you all, I don’t give a fuck.” (“Dit is geen metal, het is geen rock of rap, het is gewoon een liedje voor iedereen die zijn hart opent … Er zijn een miljoen geluiden die je vast nog nooit hebt gehoord, maar het enige wat je wilt horen zijn dezelfde, oude verrekte akkoorden. Waarom zou je je geest openen? De rest is shit, toch? Je denkt dat je alles weet, “Ankor dit, Ankor dat”, maar om eerlijk te zijn, kan het me allemaal geen reet schelen.”)
… deze in december 2022 uitgebrachte single vroeg online veel aandacht en maakte dat de band in de spotlights stond. Met meer dan twee miljoen streams bracht de video een ware (r)evolutie voor de band. Was het dat het toch al niet misselijke arsenaal aan invloeden nog verder werd uitgebreid met invloeden uit de Electronic Dance Music (EDM)? Was het de komst van nieuwe drummer Eleni Nota (ex-Nervosa) die met haar zeer strakke drumwerk de band van een zwaarder, bijtend geluid voorzag? Waren het de betoverende vocalen van Williams die liet horen niet alleen zijdezacht en zoet te kunnen klinken, maar ook extreem over haar huig te kunnen gaan? Was het de visuele vormgeving van de video die maakte dat een nieuw tijdperk voor de band leek aangebroken?
Het zal ongetwijfeld een combinatie van deze elementen zijn geweest, die de band katapulteerde naar de status van rijzende sterren in de scene van hedendaagse, alternatieve metal. In de daaropvolgende maanden bracht de band, steeds uitermate zorgvuldig getimed, een nieuw nummer en bijgaande video uit. Of zoals ze het zelf noemen: een chapter, om maar aan te geven dat elk nummer deel van een geheel is. En dat geheel is er nu: Shoganai (Mini album vol.1).
De afwisseling op het album maakt dat Shoganai (Mini album vol. 1) dan weer dartel, dan weer onstuimig klinkt. Extravert en makkelijk in het gehoor liggend en tegelijkertijd toch vinnig en bijtend. De eerdergenoemde invloeden als metalcore, rap, rock, (Aziatische) pop (Venom) en EDM (Darkbeat, Embers) creëren een rijkgeschakeerde, frivole, en veelzijdige EP. Juist die voortdurend wisselende diversiteit zorgt ervoor dat er van de muziek een haast onvoorspelbare, ongrijpbare verleiding uitgaat.
Dat is: als je openstaat voor muziek die energiek, speels en anders voor de dag komt. Als je tot hier met lezen in de recensie gekomen bent, ga ik ervan uit dat jij muziek met een open visie weet te benaderen, moderniteit omarmt en ervan kunt genieten als bands ver buiten de geijkte lijntjes durven te kleuren. Voor die avontuurlijke liefhebbers van muziek is dit Shoganai bedoeld. Of zoals het promotiepraatje bij het album zegt: “Enter the world of Ankor and Shoganai and get ready to rediscover metal music like you’ve never done before”. Gaat dat misschien ook voor jou op? Weet dit album vol alternatieve metal jou te vangen met zijn haast besmettelijke, magnetische aantrekkingskracht? Gaan de woorden “Infection complete” (uit Venom) voor jou op?
Label:
UNFD, 2024
Tracklisting:
- The World Is A Cruel Place… And It Is Also Very Beautiful
- Darkbeat
- Prisoner
- Oblivion
- Stereo
- Venom
- Embers
- Shoganai
Line-up:
- Julio Lopez – Basgitaar, zang
- Fito Martínez – Gitaar
- Eleni Nota – Drums
- David Romeu – Gitaar
- Jessie Williams – Zang
Links: