De tijd vliegt en misschien zit die thematiek wel ergens verscholen in het nieuwe album van Nightwish dat dit weekend over de al dan niet digitale toonbank rolt. Het lijkt gisteren nog dat ik zangeres Floor opbelde en we babbelden over onder andere twintig jaar Nightwish en Richard Dawkins. Voor Floor is het de derde plaat met de illustere Finnen, na het prachtige Endless Forms Most Beautiful en de vorige plaat Human. :||: Nature. Voor de band zelf is dit Yesterwynde maarliefst de tiende langspeler.
Perfume of The Timeless was de eerste kennismaking met deze nieuwe telg van de Finse verhalenbreiers. Meteen is duidelijk dat meester Holopainen nog steeds de gave bezit om sfeervol op te bouwen en die symfonische zwierigheid door de band kracht te laten bijzetten. Het klinkt zeer vertrouwd, maar meteen weet je dat dit refrein zal weerklinken op de toekomstige festivalweiden. Zelf vind ik het een goede middelmaat tussen de grootse verhaalweefsels die in de twee laatste releases zaten en de symfonische knapperigheid die Nightwish altijd al heeft weten te brengen.
Uiteraard verander je een winnende formule niet en al zeker niet als je Nightwish bent. Opener An Ocean Of Strange Islands zal iedereen bekend in de oren klinken die ook maar één plaat sinds Once heeft gedraaid. Wel is het instrumentale geheel duidelijk krachtiger gebracht en zijn deze symfonische veteranen steeds wat meer afgestemd op mekaar. Dat komt vooral naar voren op het tweede deel van The Antykythera Mechanism, waar er een mooie dynamiek ontstaat, net als op Something Whispered Follow Me. Op die tracks klinkt de band bij momenten toch wel wat minder toegankelijk dan we gewend zijn. Tot de luchtigere sprookjes in het ensemble behoren The Day Of…, met een interessante bijdrage van kinderzang, afsluiter Lanternlight, maar vooral de akoestische tracks die het goed doen op deze plaat. Hiraeth is mooi, maar de gitaarpartijen en samenzang van Floor en Troy op Sway maken van dit nummer mogelijk de mooiste Nightwish-ballad ooit.
Tot nog toe mooie woorden, maar los van die mooie momenten en een band die een betere dynamiek dan ooit lijkt te bezitten, mis ik iets op deze plaat. Misschien zijn we in het verleden te hard getrakteerd op oorwurmen en experimentele tracks zodat je als luisteraar iets te hard blijft wachten op baanbrekende stukken. De band probeert met Tongaanse teksten op The Children of ‘Ata (vertelt Google Translate me) en een kinderkoor, maar het lijkt wel alsof de band minder experimenteert met meesterlijke symfonieën en ook niet echt een tophit presenteert op deze nieuwe plaat.
Verre van een slechte plaat, want hier vind je meer dan een handvol aan nummers waarvan te genieten valt. Als ik de lat echter leg op de hoogte die ik verwacht van Nightwish, dan word ik niet omvergeblazen. Benieuwd of de band met een live concert of dvd – die ongetwijfeld weer zal volgen – wel zal weten te overtuigen.
Score:
75/100
Label:
Nuclear Blast Records, 2024
Tracklisting:
- Yesterwynde
- An Ocean of Strange Islands
- The Antikythera Mechanism
- The Day of…
- Perfume of The Timeless
- Sway
- The Children of ‘Ata
- Something Whispered Follow Me
- Spider Silk
- Hiraeth
- The Weave
- Lanternlight
Line-up:
- Emppu Vuorinen – Gitaar
- Tuomas Holopainen – Synth, piano, zang
- Troy Donockley – Gitaar, bouzouki, bodhrán, fluit, Uillean pipes
- Floor Jansen – Zang
- Kai Hahto – Drums
- Jukka Koskinen – Bas
Links: