Celeste – Morte(s) Nee(s)
Denovali, 2010
De nieuwe Celeste had best wat kunnen worden. De Fransen brachten vorig jaar namelijk Misanthrope(s) uit, een poort naar een nieuwe dimensie in muzikale vorm. Met de loodzware kruising tussen black, post en doom metal met Franse teksten creëerde men een haast extatische sfeer. Zou de band zich ontwikkelen, zou Morte(s) Nee(s) dus een even grote vooruitgang worden als Mistanthrope(s) die was ten opzichte van Nihiliste(s) (2007)?
De band heeft zich gelukkig ontwikkeld, en dat is zelfs te zien in het wederom zeer creatieve artwork: verschillende uitgaven van cd en lp hebben verschillende vormgevingen en afbeeldingen, waarvan de een nog fraaier dan de ander. Maar ook in de muziek: er zit meer herkenbaarheid in de nummers terwijl ze hun extreme karakter behouden en ook de instrument- en stembeheersing zijn piekfijn in orde. De wanhopige screams zijn nog steeds aanwezig en ook de eeuwige dreun die drum- en bassectie hier veroorzaken heeft een aardige kans om een goede tijd in je lange termijngeheugen door te gaan brengen.
Er is echter een ding dat voor mij de hele boel verpest, namelijk de tergend harde en egale mix. Alles is goed hoorbaar, dat wel, maar het enigszins schelle en vooral zeer hard afgestelde gitaargeluid is zo ontzettend dominant dat het al snel storend wordt. De mix zit nog voller dan die van de laatste Metallica, en hoewel het voor de één niet veel uit zal maken kan ik me goed voorstellen dat velen, vooral mensen die kennis willen maken met Celeste, snel afhaken bij Morte(s) Nee(s).
Tracklisting:
 Nee(s).jpg)
- Ces belles de rêve aux verres embués
- Les mains brisées comme leurs souvenirs
- Il y a biens des porcs que ça ferait bander de t’étouffer
- En troupeau des louves en trompe l’oeil des agneaux
- (S)
- Un miroir pur qui te rend misérable
- De sorte que plus jamais un instant ne soit magique
Line-up:
- Antoine – Bass
- Guillaume – Guitar
- Johan – Vocals
- Royer – Drums
Links: