Silvern – Stardust Sermons

Is wit echt wit en zwart echt zwart? Vanuit deze wat eigenaardig aanvoelende gedachtegang is het Oekraïense Silvern gestart. Ze wensen vanuit deze veronderstelling de dualiteit van het menselijk bestaan en het zijn in vraag te stellen, althans dat is toch het gene wat ik destilleer uit de meegeleverde informatie die het debuutalbum Stardust Sermons flankeert. Het erg goede platenlabel Vendetta Records heeft de band opgevist uit de grote blackmetalvijver en biedt hen het wereldwijde podium aan om zich te presenteren.

Vaak hebben de bands die hun muziek via bovenstaand label uitbrengen toch gemeenschappelijke elementen. Noem het gerust raakvlakken. Vaak heeft de black metal een verhalend en vertellend karakter, is er een atmosferische korst aanwezig en lijkt ook het zoeken naar diepere elementen aanwezig te zijn in de teksten. Ik vermoed dat het bij dit Silvern, een trio, ook niet anders zal zijn of klinken.

De heren namen heel het productieproces in handen vandaar ook het wat gitzwarte, licht ruiserige, beperkt krasserige maar goed passende geluid. Wel erg op de voorgrond staan de vocalen die een wat post-black, post-hardcore timbre hebben. Het ontneemt toch wat de ruimte aan de gitaren zeker wanneer ze samen in duel dienen te gaan. Het klinkt een weinig ruim en wat stoffig maar zoals geschreven, het past perfect. De drie bandleden zouden hun muzikale inspiratie gevonden hebben bij Satyricon, Mgła, Dark Funeral en Nordjevel maar de furieuze intensiteit en snelheid van deze laatste twee haal ik er voorlopig toch niet helemaal uit. Maar wat niet is, kan nog komen, zei mijn grootvader zaliger altijd. De start van de plaat prikkelt dan ook mijn nieuwsgierigheid en dat is positief te noemen. Unborn ademt iets meer de basale Zweedse klanken uit, brutale schuifriffjes in tegenstelling tot meer verhalende partijen nemen hier immers de bovenhand.

Die verhalende, vertellende eerder tokkelende gitaarpartijen nemen dan weer de bovenhand in Coffin Eater. En vanaf dit nummer raken de Oekraïense vrienden me toch even kwijt. De muziek die ze verder op de plaat brengen is meer dan degelijk te noemen maar op één of andere wijze overstijgt het toch net niet genoeg de brede middelmaat. Hier en daar zijn er nog wat uitschieters. Ik noem dan het wat punky aanvoelende Mechanisms Of Past of het pitsende en nijpende Supreme Cosmic Shape.

Silvern’s Stardust Sermons is een meer dan degelijke schuurpapieren blackmetalplaat geworden. Jammerlijk staan de vocalen wat te prominent in de mix maar dat neemt niet weg dat de robuuste, rauwe composities in het geheel blijven staan. De atmosferische korst die de platen op het Vendetta label vaak kenmerken ontbreekt hier toch wat ook dat is evenwel geen minpunt.

Score:

70/100

Label:

Vendetta Records, 2024

Tracklisting:

  1. Lorn
  2. Unborn
  3. Coffin Eater
  4. Mechanisms Of Past
  5. Absorbed Signs
  6. Supreme Cosmic Shape
  7. Still Higher Than Saviour’s Star

Line-up:

  • Vastland – Drum
  • Vitalii Chelovenko – Zang
  • Anton Pelyanskiy – Gitaar, bas

Links: