Airbourne – No Guts No Glory
Roadrunner Records, 2010
Onder het motto beter goed gejat dan slecht verzonnen, brengt AC/DC-kloon Airbourne haar nieuwste cd No Guts No Glory bij ons binnen. Geen originele noot te vinden, een heel schijfje lang, maar wat is het verder ontzettend lekker. Rookwolkjes komen uit de speler en de ramen beslaan. Gloeiende, gloeiende! Harde, vuige stuwende hard rock ’n’ roll zoals het gespeeld hoort te worden. Bijna vijftig minuten genieten voor de echte harde rocker.
De Australische broertjes O’Keeffe zijn al van jongs af aan samen bezig met rock ’n’ roll, Australische pubrock om specifieker te zijn. Nadat er twee medebandleden gevonden zijn gaan ze samen in een huis in Melbourne wonen en proberen ze andaaruit als band aan de bak te komen. Langzaam maar zeker weten ze via het lokale clubcircuit door te breken als liveband, wordt er een demo gemaakt en staan ze in het voorprogramma van grote bands. Met die grote naam als liveband op zak verhuizen ze naar de States, tekenen een platendeal bij Roadrunner en nemen met producer Bob Marlette in Chicago de debuutplaat Runnin’ Wild op. Daar breken ze wereldwijd mee door. Nu, voorjaar 2010, komt het tweede album No Guts No Glory uit, wederom in Chicago opgenomen.
Van jongs af aan zijn ze verslingerd aan de pure rock ’n’ roll en dat is te horen. Bijna perfect in het genre zou ik ze willen noemen en daarmee ook heerlijk om naar te luisteren of nog liever mee uit je dak te gaan. Het feit dat het allemaal niet origineel is deert hen niet en moet ons als luisteraar ook niet deren. Het is gewoon verschrikkelijk goed wat Airbourne op plaat geslingerd heeft. Ik durf te beweren dat ze bij momenten alle vroegere voorbeelden in de schaduw zetten. Instrumentaal klopt het allemaal, als band vormen ze een goed collectief en qua productie heeft men de live-energie goed weten te vangen en over te brengen op de plaat. Over de vocalen kan je kort zijn, kippenvel voor de liefhebber!
Een buitengewoon goede cd in zijn soort en een must voor iedere rock ’n’ roll- en Australian pub-liefhebber. Drummer Ryan O’Keeffe zegt over de nieuwe plaat: “With this album we threw the mics all over the building, left the doors and windows open and pressed record!” Wat wil je nog meer weten? Kopen en genieten zou ik zeggen.
Tracklisting:
- Born to Kill
- No Way But the Hard Way
- Blonde, Bad and Beautiful
- Raise the Flag
- Bottom of the Well
- White Line Fever
- It Ain’t Over Till It’s Over
- Steel Town
- Chewin’ the Fat
- Get Busy Livin’
- Armed and Dangerous
- Overdrive
- Back on the Bottle
Line-up:
- Joel O’Keeffe – Lead vocals, lead guitar
- David Roads – Rhytm guitar, backing vocals
- Justin Street – Bass, backing vocals
- Ryan O’Keeffe – Drums, percussion
Links: