Malphas – Portal

Geschreven door op 08-04-2024 om 18:00.

Wie was in Godsnaam de 39ste geest? Ik zou het niet weten. Misschien vragen we dat beter niet aan Joost maar aan Malphas. Ditmaal niet het Zwitserse blackmetalcollectief maar een Amerikaanse melodische death/blackmetalvariant afkomst uit Philadelphia. Waarom verwijzen naar die geest? Awel dat bleek de titel van de gelijknamige plaat van dit viertal dat in 2018 nog uitkwam via het Poolse Via Nocturna. Het was echter niet deze plaat maar de EP ervoor, The Conjuring uit 2015, die via collega Yves een schrijfsel kreeg.

Melodische death metal met een blackmetalrand en een verwijzing naar de Göteburg-scene. In Flames las ik in de review van Yves maar ook Dimmu Borgir en het Italiaanse Graveworm. Tja, dan verwijs je wel naar veel invloeden en wordt het misschien moeilijk om het kaf van het koren te scheiden, we gaan evenwel alvast een poging ondernemen. De vier bonkige Amerikanen schrijven over politiek, economie en de invloeden die het kan hebben op bepaalde figuren. Alzo dient het dan ook gepercipieerd te worden als een conceptalbum dat dit en het idee van de 39ste geest met elkaar verbindt. Ik blijf conceptalbums toch altijd iets raars vinden, maar kom, genoeg gemiept.

De Amerikanen kiezen ervoor, net als zo vele andere bands, om boosaardige keyboardklanken te laten horen alvorens ze pas echt van wal steken. Laat de tovenaar de deur, het portaal naar de juiste dimensie, even openzetten dan zijn we er meteen vanaf. De eerdere verwijzing naar Dimmu Borgir die Graveworm ontmoet, is niet eens zo een gekke vergelijking gebleken. Het klinkt echter net wat minder boosaardig dan bedoeld. Nochtans doen de vele vocalen een andere boodschap vermoeden. Eveneens doet de gitaartandem DeSanctis – DiFrancesco hun stampende en dampende best om wat meer klassiekere deathmetalthema’s te laten doorklinken. Denk dan inderdaad ook aan flitsende gitaarsolo’s.

Heel vaak worden de nummers opgebouwd rond een deathmetalraamwerk, flitsen er wat solo’s voorbij en passeren er keyboardpartijen de revue waarvan ik niet weet wie ze inspeelde, toch jammer. Je hebt als luisteraar toch altijd graag een volledig zicht op het geheel, althans ik toch. En zo rollen we weer in het zoveelste nummer dat opgebouwd is rond dezelfde elementen, je kan het bijna een weinig boeiend soms zelfs wat saai noemen. Zeker wanneer dan ook nog eens de vocalen alles ordentelijk en proper dichtplammuren, zoals in Candle Hands.

Ik noem dit Portal van het Amerikaanse Malphas een relatief aangenaam melodisch, symfonisch death/blackmetalschijfje. Verbazen doen deze vier kerels me niet daarvoor is hun muziek te weinig onderscheidend en is het een weinig spannend te noemen.

Score:

65/100

Label:

M-Theory Audio, 2024

Tracklisting:

  1. The Wizard’s Portal
  2. Fiat Empire
  3. Novus Ordum Seclorum
  4. Red Shield Syndicate
  5. Candle Hands
  6. Shadow And Blood
  7. Leviathan Moonlit Sanctum
  8. Pale Eyes To Snowy Skies
  9. Atonement
  10. Man, Raven And The Portal

Line-up:

  • Paul DeSanctis – Zang, gitaar
  • Damian DiFrancesco – Gitaar
  • Joshua DeJesus – Bas
  • Eric Dunleavy – Drum

Links: