TodoMal – A Greater Good

Geschreven door op 02-12-2023 om 18:22.

Om hoge cijfers te verdienen moet je wel wat moois klaarspelen. TodoMal deed exact dat met het debuut Ultracrepidarian. Het gaat hier om twee Spanjaarden die doom maken. A Greater Good is de opvolger. Na enkele minuten de albumcover te bestuderen blijf je achter met een vraagteken boven je hoofd. Twee vechtende konijnen in een brandend bos? Volgens de band klopt het helemaal. Het is een samenvatting van desolate landschappen, progressieve rock, twijfels over goed en slecht en het voortzetten van de reis ook al is deze moeilijk. Snapt u het wel?

A Greater Good is een plaat die gelukkig een stuk beter te begrijpen is. Opener Silent Mass is een gedegen start en makkelijk te volgen. Alle ingrediënten zijn aanwezig, maar de band grijpt vooral vaak terug naar het thema. Hierdoor lijkt het alsof de band een gedeelte van het verhaal niet vertelt. Alsof er nog een pointe mist. Het voelt aan alsof het album nog echt moet beginnen. Catchy is het wel. De sfeer is alvast devoot. High Time trapt vervolgens het album af. Een nummer dat dynamisch toewerkt naar een prachtige harmonieuze ontknoping. Het sterkst hieraan is de de vocale opmaat waaruit zowel verbazing als hopeloosheid doorklinkt. Het einde van de zin wordt elke keer melismatisch gezongen waardoor de wanhoop nog meer gemeend klinkt. Dit geloof je! De tekst accentueert de vrome intenties van de band. De piano volgt een tegendraadse lijn en creëert diepgang. Ik vind het einde ook prachtig gedaan: de tekst zet de muzikale herhaling kracht bij. Dat is toch heerlijk, dat soort slimme creatieve spielerei?

Infero Tristi is een van piëteit beladen track. Het is een soort muzikaal vraag-antwoord-spel geworden. Eerst telkens met een onzeker begin en beantwoordt met vastberaden drumslagen en gitaarritmes. Het blijft iets te lang doordreunen, tot het album bij Ultima Lacerna komt. Het is een soort klassiek requiem geworden. Een mooie brug naar Dust and Nothingness. Een track die een beetje moeite heeft om de vocalen goed te laten klinken. Vooral in het begin van de track zit je te luisteren naar een keyboard. Het is een rondje om de kerk. Aan het einde denk je nog even dat er een keiharde solo gaat komen, maar daar is TodoMal te lui voor. Het wordt een halfbakken snaaraanslag en wat schudden met de gitaar. Antichrist of Love komt gelijk binnen met een riff. De piano is er krachtig doorheen geklaterd. Het refrein krijg ik zelf na vijftig luisterbeurten nog kippenvel van. Het is een mooi gekozen combinatie. Het enige vreemde is de solo op het Hammondorgeltje. Als een van Parkinson bevangen Ozzy Osbourne komt dit stukje jaren ’70 de track binnengewandeld om stijfjes wat toetsen in te drukken. Ik snap de relevantie niet, maar de opvolgende solo doet het hele voorval vergeten. Wat een vette riffs man!

Als toetje serveert de band Loss waar de cleane zang van mevrouw Gosheva het album zal betoveren. Een vreemde eend in de bijt in een volledig akoestische ambiance. Als kers op het toetje komt de titeltrack binnen. Een nummer dat dramatiek tot een kunst verheft. De track gaat van a capella zang tot krachtige harmonieën. Altijd klinken die luide crashcymbalen om de zwaarte van het geheel te benadrukken. De solo van deze track is kort, bijna een lick, maar desondanks de beste van de band. Het is een beetje een allegaartje en ik denk dat de band een te bombastisch idee bij had. Alsof het een epos moest zijn. Dat is het ook, maar de lijn is wat dun waardoor het toch wat lastig als een geheel voelt. Het outro is bijna psychedelisch en zowel verrassend als verwarrend.

Deze plaat zit zo barstensvol creativiteit en dramatiek dat ik bekeerd ben. Mijn religie is TodoMal. Nee, ik overdrijf, maar A Greater Good is serieus een goede plaat. Ik snap dat u druk bent met uw leven. Ik raad het sterk aan om in uw drukke leven een minuut of wat in te ruimen voor deze Spanjaarden. Specifiek raad ik het aan mensen aan die liefhebbers zijn van licht progressieve doom. Laat dit jaar niet voorbijgaan zonder in elk geval Antichrist of Love en High Tide een kans te geven, of Silent Mass als u meer van de klassieke knallers houdt. TodoMal bewijst met deze plaat dat echt niet alles op deze wereld verkeerd (todo mal) is.

Score:

90/100

Label:

Ardua Music, 2023

Tracklisting:

  1. Silent Mass
  2. High Time
  3. Infero Tristi
  4. Última Lucerna
  5. Dust and Nothingness
  6. Antichrist of Love
  7. Loss
  8. A Greater Good

Line-up:

  • Christopher B. Wildman – Vocalen, keyboards, gitaar, akoestische gitaar
  • Javier Fernández – Gitaar, basgitaar, keyboards, drums

Gastmuzikanten

  • Darío Garrido – Spaanse gitaar
  • Teodora Gosheva – Vocalen
  • Fernando Moya – Gitaarsolo op “Silent Mass”

Links: