Frost* – Experiments in Mass Appeal
InsideOut Music, 2008
In ieder dorp of iedere stad waar je komt heb je een Stationstraat en een Dorpstraat. En in ieder land waar je komt heb je minstens één metalband die Frost heet. Meestal gaat het over een black of death metal band, of een symbiose tussen de twee. Dit is een beetje helemaal anders. Deze Frost* is namelijk progressief van aard. Een beetje detectievewerk leert mij dat de architect van de band Jem Godfrey is, tevens zanger. Big deal, kun je denken, en was er op wikipedia niet vermeld dat deze heer Ronan Keating en andere poptoestanden aan hits geholpen heeft, dan zou ik dat ook denken. Komt dat wel goed, zo een combinatie?
Voordeel van een poppy liedjesschrijver te zijn is dat je weet wat een lied een goed lied maakt. Het moet indruk maken, ontroeren, memorabel zijn. En daar slaagt Frost* wonderwel in. Bij progressieve metal heb ik meestal hetzelfde gevoel als bij jazz: goeie artiesten, maar meer ego dan groepscredo. Op dit album komt het echter allemaal mooi samen. Leuke overgangen, veel variatie zonder segmentatie, een mooi verloop en geen cavalier seule. Het zijn gewoon sterke nummers. En geen kunst om de kunst hoor trouwens, de composities zijn echt avontuurlijk, gedurfd en mooi. Ik zag ergens de naam Muse voorbijkomen, en dat klopt volledig (de sound is trouwens niet bijzonder metal). Ook het catchy vernuft van een Devin Townsend of Ayreon herken ik in de creaties, al gaan die twee nog een stap verder.
Naast de compostities is er nog een bepalend aspect aan deze plaat: de zang. Die wordt verzorgd door de heer Godfrey, maar ook door andere bandleden, wat de gelaagdheid intenser maakt. En hier mag je het woord “zang” trouwens heel letterlijk nemen. Deze zang zou niet misstaan in de gemiddelde TMF/MTV-rockband of zelfs bij een Linkin Park. Niet direct mijn cup of tea, maar op dit album heel relevant. Naar het einde van de plaat toe verlang ik wel naar iets meer power, maar dat ligt waarschijnlijk aan mij.
Een uitdagend album met een hoge koopfactor voor iedere progfan. Ook mensen die dit genre normaalgezien links laten liggen, maar er toch eens durven naar gluren, kan ik dit voorzichtig aanraden. Een intelligente band met hit(te)gevoeligheid en complexiteit in één. Mooi.
Tracklisting:
- Experiments In Mass Appeal
- Welcome To Nowhere
- Pocket Sun
- Saline
- Dear Dead Days
- Falling Down
- You/I
- Toys
- Wonderland
Line-up:
- Jem Godfrey : Keyboards, Piano, Vocals
- John Mitchell : Electric Guitars, Violin, Vocals
- John Jowitt : Bass Guitar
- Andy Edwards : Drums
- Declan Burke : Acoustic Guitars, Lead Vocals
Links: