Afsky – Om Hundrede År

Walgen … er helemaal klaar mee zijn, er je buik van vol hebben, zo’n afkeer van iets krijgen dat een gevoel van overgeven bij je opkomt. Of zoals de Duitsers zo mooi zeggen: zum Kotzen! Het Deense woord voor walging is afsky. Dan weet je ook meteen waar Ole Pedersen Luk zijn naam voor zijn black metal band Afsky vandaan heeft gehaald.

Om Hundrede År is, na Sorg (2018) en het veelal – terecht – geprezen Ofte Jeg Drømmer Mig Død (2020), het derde volledige album van de Deen. De titel van het album laat zich vertalen naar: over honderd jaar. In samenhang met de voorkant van het album (Wie zei daar ‘een mannelijke Doornroosje’?) klinkt het haast als een sprookje. Een heerlijke opmaat voor een sprankelend,  vrolijk stukje muziek, toch?

Laat negativiteit nou ook niet het uitgangspunt van Luk geweest zijn. Om zijn eigen woorden te gebruiken: ‘I wanted to see if it was possible for me to make a record that does not deal with anything negative as such or where a criticism is directed at something you are against. … It’s about life and about feelings. … Thoughts that life is unique and therefore precious and that you shouldn’t throw it away.’ (Ik wilde kijken of het voor mij mogelijk was om een plaat te maken die niets negatiefs als zodanig behandelt of waar een kritiek wordt gericht op iets waar je tegen bent. … Het gaat over het leven en over gevoelens. … Gedachten dat het leven uniek en daarom kostbaar is en dat je het niet weg moet gooien.)

Desondanks – en gelukkig maar – blijven we gevrijwaard van ook maar enig gehalte aan kunstmatige Disney vrolijkheid op Om Hundrede År en brengt Afsky ook op dit album weer de nodige overweldigende melancholie. Opener Stormfulde Hav begint met een ingetogen, akoestische gitaar die je langzaam het album inleidt, tot de drums na een minuut op de achtergrond een aanzet geven en Luk een ijzingwekkende brul eruit stoot, waarmee de kilte als een mistroostige deken om je heen geslagen wordt. Een deken waar het overigens heerlijk in vertoeven is en die een haast geruststellende, ijselijke behaaglijkheid geeft. Vorig jaar bracht Afsky een volledig akoestische, instrumentale EP – met de toepasselijke naam I stilhed (In stilte) – uit. De liefde van Luk voor het akoestisch getokkel komt in Stormfulde Hav mooi naar voren; zo sterft het nummer in weemoedige schoonheid door het speelse gepluk aan de snaren. Verder kenmerkt het nummer zich door tempowisselingen en de tweespalt tussen fragiele esthetiek en verbeten venijn.

Om Hundrede År is gebouwd op meeslepende, zware gedeeltes, vuile, snode gitaarlijnen en het dwingende, vocale gekerm, waarmee de (Deense) teksten worden gefulmineerd. Lange, zichzelf veelvuldig herhalende, hypnotiserende tremolo’s denderen als een immer repeterende cadans door nummers als Stormfulde Hav, het intense Frosne Vind en Fred være med støvet (met enigszins storende, onnatuurlijk overkomende overgang net na de helft van het nummer). Dan weer lome, dan weer intense, met melodie doorweven riffs schilderen een pakkend muzikaal landschap, waar de emotie sterk in naar voren komt. Ingetogenere, slepende passages vol melodieuze akkoorden (Tak for alt, Tid) worden afgewisseld met momenten waarop de drums ontketende, verwoestende blastbeats wegtrappen en een nietsontziend venijn tevoorschijn wordt gespuugd. Ondanks dat het album een rauwe felheid bevat, laat het album een levendige en warme indruk achter. Het inbouwen van akoestische elementen en andere, verrijkende componenten (het orgeltje aan het begin van Tid, de ingetogen gitaar aan het begin en einde van Tak for alt of de kabbelende golven aan het einde van Frosne Vind) tonen – hoe klein misschien ook –  het oog voor detail. Tel daarbij op dat de productie scherp en helder is, waardoor de emotie alle ruimte en tijd krijgt om duidelijk door te sijpelen.

Working with the record has set many thoughts in motion within me. It is undoubtedly the most personal thing I have done and I have been on a journey within myself.’ (Het werken aan dit album heeft veel gedachten in mij op gang gebracht. Het is ongetwijfeld het meest persoonlijke dat ik heb gedaan en ik ben op een reis in mezelf geweest.) zegt Ole Pedersen Luk over Om Hundrede År. En dat is terug te horen: het is een album geworden dat authentiek overkomt, emotioneel geladen is en een diepe indruk achterlaat. Ik wikkel me nog een keer diep en behaaglijk warm in de dikke deken van melancholie en druk voor de zoveelste keer op de afspeelknop. Hvilken skønhed, Afsky! (Wat een schoonheid, Afsky!)

Score:

90/100

Label:

Vendetta Records, 2023

Tracklisting:

  1. Stormfulde Hav
  2. Frosne Vind
  3. Tak for alt
  4. Det der var
  5. Tid
  6. Fred være med støvet

Line-up:

  • Ole Pedersen Luk – Zang, alle instrumenten

Links: