Sisters Of Suffocation – Eradication

In 2014 startte het Eindhovense Sisters Of Suffocation met alleen vrouwen in de bezetting. Na het uitbrengen van het debuut Anthology Of Curiosities (2017) kwam daar verandering in toen de positie achter het drumstel werd ingevuld door een man. Met die line-up werd het prima vervolg Humans Are Broken opgenomen. Anno 2022 bevat de Brabantse band drie vrouwen en twee mannen en in die samenstelling brengt men Eradication in eigen beheer uit. Dat het stuivertje wisselen op het gebied van posities de band geen parten heeft gespeeld in het geluid, bewijst dit nieuwe werk zonder meer.

Els Prins heeft daar met haar brute vocalen als rode draad een groot aandeel in. Opener en single Buried In The Crowd is heerlijk fel en redelijk representatief te noemen voor alles wat Eradication voor ons in petto heeft, hoewel er een stuk meer geëxperimenteerd wordt dan ooit tevoren en het tempo doorgaans lang niet zo hoog ligt als de start ook met Die Anyway doet vermoeden. De ritmesectie musiceert op een kwalitatief goed technisch niveau met strakke en geïnspireerde gitaarriffs die feilloos in de hoek van melodieuze death passen en exact genoeg bevatten om het geheel behapbaar te houden zonder te verzanden in overdaad. Returning In A Cauldron en het beenharde Hide In Plain Sight zijn om die reden dan ook absoluut favoriet hier, ook al omdat de laatstgenoemde nog eens gaaf soleerwerk bevat. Zoals dat ook voor de vocalen geldt, lijken de afwisselende en meedeinende drumpartijen zich als een kameleon aan te passen aan de fijne mix van deze stijlen. Toch hebben we tussendoor ook de nodige tempowisselingen doorstaan want hoewel de urgentie van de muziek hoog blijft, schroeft Sisters Of Suffocation het tempo al vrij snel wat terug op dit derde album.

Instinct/Extinct, Pay My Dues en Cordon Sanitaire zijn voorzien van subtiele bassloopjes en mooi melodieus gitaarwerk waardoor er wat meer accent en sfeer ontstaat. Het rustigere Being Prey, het venijnige The Rich Will Never Die en het experimentele How They Bleed (inclusief mooie cleane zangstukken) staan ook haaks op de openers en het slotoffensief van dit album, maar bevatten evengoed alle elementen die passen in het geheel. Vooral wanneer de zang ook een gifinjectie krijgt, doet de muziek denken aan het inmiddels opgeheven Izegrim. Toch eindigt deze derde plaat, zoals eerder geschreven, met opzwepende death metal waarbij de snaarinstrumenten ronken en de drumvellen en stembanden trillen zoals we dat graag horen. Het bombastische energiebommetje The Chosen One mag zo tegen het eind zelfs genoteerd worden als meest doeltreffend in dat opzicht. De veelal midtempo death metal zit boordevol afwisseling en daarmee houdt het vijftal de beuk er goed in. Dat zorgt ervoor dat de luisteraar naar vele luisterbeurten nog steeds nieuwe dingen zal ontdekken.

Sisters Of Suffocation legt met zijn derde officiële werk het meest geavanceerde en best gebalanceerde album op de mat sinds zijn bestaan. De zuivere geluidsproductie zorgt ervoor dat alle instrumenten goed tot hun recht komen zodat we in ieder nummer ook de progressie qua instrumentbeheersing duidelijk terug kunnen horen. Met 47 minuten en dertien nummers in totaal valt de totale zit wat lang uit, maar de juiste dosering van stijlen en tempo’s laten je gevoelsmatig anders ervaren. Liefhebbers van melodieuze, technische death metal gaan hier beslist gading in vinden. Complimenten dames… en heren!

Score:

83/100

Label:

Eigen beheer, 2022

Tracklisting:

  1. Buried In The Crowd
  2. Die Anyway
  3. Instinct / Extinct
  4. Pay My Dues
  5. Being Prey
  6. Cannibal Soulmate
  7. Returning In A Couldron
  8. Hide In Plain Sight
  9. Thick Red Meat
  10. The Rich Will Never Die
  11. Elevation
  12. How They Bleed
  13. From Downfall
  14. Cordon Sanitaire
  15. The Chosen One
  16. Outerlude

Line-up:

  • Els Prins – Vocalen
  • Simone van Straten – Gitaar
  • Emmelie Herwegh – Gitaar
  • Tim Schellekens – Basgitaar
  • Fons van Dijk – Drums

Link: