Yoth Iria: wanneer teruggrijpen naar het verleden je in het heden weer op je troon plaatst

De Griekse blackmetalscene heeft natuurlijk zijn helden die iedereen kent. Septicflesh de band van onder andere Seth Siro Anton of Rotting Christ, de band van de broers Tolis, zijn misschien de eerste namen die in je opkomen. Ook Varathron of Necromantia kan je in één ademteug opnoemen. Nu is er recentelijk een nieuwe band verschenen aan de zonnige, blauwe Griekse blackmetalhorizon. Een band die bestaat uit leden die een link hebben met een aantal van bovenvermelde bands. Yoth Iria is die nieuwe band. Hij maakte indruk met de EP Under His Sway, maar ook met het recent uitgebrachte As The Flame Withers. Deze band bestaat onder andere uit de voormalig bassist van Rotting Christ en Varathron, Jim Mutilator. Hij krijgt de hulp van niemand minder dan George, Magus Wampyr Daoloth aka The Magus. Ons allen bekend van zijn productiewerk maar ook van zijn bijdrage in Rotting Christ en meer nog Necromantia.

Laat het duidelijk zijn, het is voor mij persoonlijk een hele eer om The Magus te mogen interviewen. Het relaas lees je hier en laat je direct kennis maken met een man van weinig woorden doch een man die ondanks het gebruik van weinig woorden, de nagel wel op de kop klopt.

Vooreerst wil ik je bedanken om het interview toe te staan. Als een doorgewinterde blackmetalfan van het eerste uur en zeker ook van de Griekse scene deed het me plezier zowel de EP als het volledige album te mogen beluisteren. De typische kenmerken zijn duidelijk aanwezig en dat geeft vertrouwen voor de toekomst. Maar vertel misschien eerst waarom jullie samengekomen zijn. Het valt op dat er toch wat veteranen zijn die terug de actie opzoeken, denk maar aan jullie landgenoten van Nightfall. Wat is de drijfveer? Waait er een speciale wind?

Yoth Iria is eigenlijk opgericht door Mutilator. Ik kwam wat later bij de band. Jim vroeg me toen immers wat zang te doen voor de EP, Under His Sway. Ik krijg redelijk wat vragen om vocale bijdrages te leveren, ik was echter zo onder de indruk van het aangeleverde materiaal dat ik niet alleen de zang deed voor de EP maar gewoon ook tot de band toetrad. Ik ben extreem tevreden over het materiaal zowel op de EP maar zeker ook voor dit op het album. En inderdaad daar zijn comebacks, misschien ligt het wel aan de lockdown en dat vervelende coronading dat ons inspiratie bezorgde, om terug te vechten.

Een nummer als Hermetic Code laat je terug dromen naar vroegere dagen. Kan je ons vertellen hoe de songs tot stand komen? Start het vanuit de muziek of is er eerst een tekstueel kader? Erg belangrijk vind ik dat de beste nummers tot stand komen wanneer je je als band samen opsluit in de repetitieruimte. Doen jullie dit ook zo of loopt alles via de ietwat verplichte ‘elektronische snelweg’?

Eigenlijk is tachtig procent van de songs al klaar en wordt dit aangeleverd door Mutilator. Tijdens het opnameproces in de studio van George Emmanuel is er nog uitvoerig gewerkt door George en mij aan de orkestratie en de finale vorm van de nummers. We schreven er toen ook nog een aantal extra. Uiteindelijk is de atmosfeer die de nummers uitstralen ook direct verbonden met de teksten en spelen deze ook een erg prominente rol. En inderdaad in aanloop naar de opnames, gebruikten we de ‘elektronische snelweg’ om bestanden snel heen en weer te sturen.

Je sprak over de invloed van de teksten op de atmosfeer van de muziek. Ook het artwork is van belang om deze interactie meer duidelijk te maken. Hoe kwam je bij het artwork van Harnash Sing terecht? Ik moet direct opmerken dat dit artwork echt perfect past en de diepere betekenis uit het geheel haalt en duidelijk naar voren brengt. Wat is jouw mening hierover?

Het is eigenlijk best grappig. Het artwork dat we gebruikten voor de EP was een bestaand artwork dat Harnash al te koop aanbood. Toen we het zagen, was het onmiddellijk duidelijk dat dit het moest zijn. Het was de perfecte match. Het is immers de perfecte representatie waar Yoth Iria voor staat. Zijn artwork geeft duidelijk de duistere kant weer van de pre- en post-christelijke tradities. Dit geldt trouwens ook voor het artwork van het album.

Nu we toch het geheel aan het bekijken zijn, kan je ons wat inzicht geven in het tekstuele concept of waar je inspiratie vindt? Is er een verbinding met de twee eigen songs op de EP?

Nee, er is niet echt een connectie. Als ik teksten schrijf, laat ik me eigenlijk grofweg inspireren door alles wat ik zie, hoor, lees of doe. Het concept voor het volledige album is geschreven rond Luciferanisme, vermengd met occulte gewoontes verwijzend naar de oude tijd en magische tradities die verwijzen naar verschillende pre-christelijke beschavingen.

Jullie zijn natuurlijk al lang actief binnen de scene en hebben alzo toch een goed zicht op wat er gebeurt achter de schermen. Wat is je mening betreffende de evolutie bijvoorbeeld binnen de melodische blackmetalscene?

Tja, voor mij is het duidelijk, er is maar één type black metal. Als het geheel de juiste attitude en atmosfeer weergeeft, dan is het black metal voor mij. Of het nu bruut en agressief is of melodisch, dat maakt me eigenlijk niks uit, zolang het maar het juiste gevoel naar me overbrengt. Black metal is een muziekgenre dat al verschillende zo niet duizenden gezichten heeft aangenomen. Ik zie en hoor wel eens bands die verschillende muzikale elementen combineren zonder hun eigen identiteit te verliezen en zo de typische blackmetaldefinitie overstijgen. Ik kan je garanderen dat er ook mensen zullen zijn die zeggen dat ons album geen blackmetalplaat is. Tja, zo mogen dezelfde woorden gebruiken als ze spreken over Venom of Mercyful Fate.

De promofoto van de band straalt op een zekere manier rust uit en geeft, door het gebruik van bepaalde symbolen toch een krachtig signaal. Waarom kozen jullie voor deze opzet?

Je moet weten dat de presentatie op de foto niet zoveel verschilt met hoe we ons in het dagelijkse leven voortbewegen. We wilden iets weergeven wat echt is, niet gefabriceerd doch nog met afdoende mystiek omhuld is en een duistere aura aanbrengt. De boodschap die we als band weergeven is immers deze van duisternis, magie, nostalgie en kwaliteit.

Je sprak al over het feit dat de lockdown je misschien afdoende inspiratie gaf, levert dit dan nog extra materiaal op? Ik denk dan aan nieuwe videoclips, een lyricvideo of misschien een livestream concert.

We zijn aan verschillende zaken aan het werken, maar veel details kan ik je, helaas, nog niet geven.

Het lijkt me duidelijk dat we Yoth Iria mogen verwachten op een podium, toch? Gezien het concept ben ik toch benieuwd hoe jullie dit live gaan weergeven.

We werken inderdaad aan voorzichtige plannen om dit in de nabije toekomst te kunnen realiseren. Er zijn al heel wat ideeën, maar het is op heden nog onduidelijk hoe we dit gaan doen.

Het is ook moeilijk ver vooruit te kijken, dat beseffen we maar al te goed. Zeker betreffende liveshows is er nog te veel onduidelijkheid. Er zit dus nu niet veel anders op dan nieuwe nummers te maken. Of je kan ook gewoon gaan achteroverleunen en wat relaxen. Welke weg kies je?

Ik ben volop bezig met het schrijven van nummers voor het laatste en definitieve Necromantia-album. We zitten daar goed op schema en halfweg, je mag me geloven, dit wordt een ongelooflijk album! Een album dat alles in zich heeft, de typische Necromantia-thema’s komen uitgebreid aan bod. Het wordt duivels, complex en divers. Voor Yoth Iria gaan we op het einde van het jaar weer aan de slag.

Zo bedankt voor dit interview en ik hoop, net als vele anderen je snel terug te zien op een podium! Heb je nog ‘de beroemde’ laatste woorden die je met ons wilt delen? 

Steun kwaliteitsvolle duistere muziek ongeacht waar of van wie het afkomstig is. Blijf jezelf trouw en blijf vechten!

Links: