Een nieuwe Nightwish is toch wel hetgeen waar je naar aftelt in het lentezonnetje, zeker in een tijd als deze. Twee weken geleden verscheen de plaat en elke keer geef ik een release van deze Finnen/Nederlandse een tijd om te laten zinken. Het is wel vaker zo dat hun muziek niet meteen klinkt zoals het moet klinken, al hoor je meteen waar het potentieel schuilt. Tijd voor Human. :||: Nature. dus, de negende langspeler. Ik vroeg me vooral af of Nightwish wat terug zou springen naar het eigen verleden na de Decades-release en -tour van de voorbije twee jaar.
Een moeilijke vraag misschien, want Nightwish is ergens altijd trouw gebleven aan het eigen verleden. Ook deze nieuwe plaat klinkt op die manier erg herkenbaar. De twee openers zijn daar meteen twee goede voorbeelden van, met Noise als track die naar mijn smaak echt blijft hangen. Volledig wat we kunnen verwachten van deze Finnen: een groovy, symfonische huppeltrack met een lekkere vibe. Ongetwijfeld stevig live-materiaal om mee uit te pakken, maar niets nieuw onder de zon. Dat is lichtjes anders op Shoemaker, waar de band eens experimenteert met een ander ritme en zangeres Floor ook een fijne flow gevonden heeft doorheen het geheel.
Harvest is echter het moment dat we pas echt eens een andere Nightwish te horen krijgen. Troy Donockley nam voor de Decades-tour al wat vocalen over van Tuomas vanuit de oude doos en nu klinkt zijn stem heerlijk in dit zachte nummer. Mogelijk één van de beste nummers van deze plaat. Samen met Pan en How’s The Heart dan, die het erg goed lijken te doen. Zelf vind ik de vocale lijn van Pan best wel fijn om te volgen en klinkt het nummer aardig divers. Voor How’s The Heart is het duidelijk waarom het publiek hiervan zal smullen, dit is immers weer een typisch warme bagpipe hit die de laatste jaren erg typisch is voor Nightwish-releases. Erg hartig gebracht en met een melodie die blijft hangen.
Dan is het hoogtepunt wat mij betreft voorbij, uitgezonderd van het ‘natuurdeel’ van het album. Procession heeft interessante momenten, maar klinkt wat als een filler. Bij Tribal is het fijn om te horen dat de band nog eens de gemene hoek durft in te duiken, met zelfs wat steviger gitaarwerk en vocaal gegrol. Mooi in het thema van de track. Endlessness is dan weer een track waar het muntstuk maar niet valt. De stukken met Marco op zang klinken lekker slepend en vormen de overgang naar het tweede deel van de cd. Dat deel is volledig gericht op rust en harmonie, zowel in instrumentale opbouw als in zanglijn. Heel wat klassieke instrumenten die opbouwen dus, maar ook ingetogen pianostukken, hier en daar een lichte dreiging in de atmosfeer (Moors) en aan het eind een instrumentale opflakkering. Een dik half uur aan haast volledig instrumentaal uitgebouwde thematiek die je gewoon met ervaren. Het werk van meester Holopainen.
We begonnen met de vraag of Nightwish wist te vernieuwen op deze plaat. Enerzijds is dat zeker het geval, met het gigantische tweede deel van de plaat en hier en daar wat andere accenten, waarin vooral het prachtige Harvest het voortouw trekt. Anderzijds klinkt het wel enorm bekend in de oren en vind ik dat de band in vergelijking met de vorige plaat toch een zekere stap teruggezet heeft richting het eigen verleden. Op zich maakt het niet uit, Nightwish was voor Endless Forms Most Beautiful ook reeds een band waar elk nummer wel een weg naar je hart wist te banen. Zo zal het ook het geval zijn bij het merendeel van de tracks op deze nieuwe langspeler, maar we mogen kritisch blijven. Ook de groten moeten niet steeds een overdaad aan lof meekrijgen.
Score:
80/100
Label:
Nuclear Blast, 2020
Tracklisting:
- Music
- Noise
- Shoemaker
- Harvest
- Pan
- How’s The Heart?
- Procession
- Tribal
- Endlessness
- All The Works of Nature Which Adorn The World – Vista
- All The Works of Nature Which Adorn The World – The Blue
- All The Works of Nature Which Adorn The World – The Green
- All The Works of Nature Which Adorn The World – Moors
- All The Works of Nature Which Adorn The World – Aurorae
- All The Works of Nature Which Adorn The World – Quiet as The Snow
- All The Works of Nature Which Adorn The World – Anthropocene
- All The Works of Nature Which Adorn The World – Ad Astra
Line-up:
- Empuu Vuorinen – Gitaar
- Tuomas Holopainen – Synth
- Marco Hietala – Basgitaar, zang, gitaar
- Troy Donockley – Blaasinstrumenten, gitaar, zang
- Floor Jansen – Zang
- Kai Hahto – Drums, percussie
Links: