Het jaar 2018 was amper twee weken oud toen Inquisitor met een ijzersterk album kwam: Stigmata Me, I’m In Misery. Nu we een paar maanden verder zijn, blik ik met gitarist Erik Sprooten terug op de totstandkoming en de nabije toekomst van de band.
De vorige keer dat ik Inquisitor interviewde, gaf je al aan dat er een nieuw album aan zat te komen en daar is Stigmata Me, I’m In Misery dan eindelijk…
Het werd tijd dat we een nieuw album gingen uitbrengen, of niet? Het heeft even geduurd en een aantal jaar geleden zou ik niet eens durven dromen dat ik met Inquisitor in de originele line-up een nieuw album zou opnemen, maar dat album is er nu toch echt! En het album klinkt naar mijn idee honderd procent als Inquisitor. Volgens sommigen is het nieuwe album een logisch vervolg en dat is ook wel zo, maar aan de andere kant staan er ideeën op die we in de jaren negentig waarschijnlijk nooit bedacht zouden kunnen hebben.
Stigmata Me, I’m In Misery is nu een paar maanden uit. Zijn er achteraf dingen die je anders had gedaan of ben je nog steeds voor honderd procent tevreden?
Wij zijn in elk geval zeer tevreden met het eindresultaat, en natuurlijk zullen we achteraf soms dingen horen die we wellicht anders hadden willen doen. Erwin Hermsen (Toneshed Studio) heeft in elk geval zeer puik werk afgeleverd. De opnames vonden in zijn studio plaats, maar de gitaarsolo’s heb ik thuis “in alle rust” opgenomen, en via de e-mail naar de studio gestuurd waar ze in de nummers verwerkt konden worden. Dat ga ik bij een volgend album zeker weer op deze manier doen. Op ons vorige album Walpurgis – Sabbath Of Lust was bassist en origineel lid Alex Bakker door omstandigheden helaas niet te horen maar hij is gelukkig op Stigmata Me, I’m In Misery wel aanwezig en zijn bijzondere spel komt duidelijk naar voren.
Stigmata Me, I’m In Misery opent met Dance Of The Knight van Prokofiev. Wiens idee was dat? En waarom kozen jullie voor deze langzame uitvoering van dit werk?
Alex Bakker kwam met dat idee omdat hij het gaaf vond en ook andere composities van Prokofiev enorm kan waarderen. Waarschijnlijk bestaat er geen originele langzamere versie van, want dit fragment is met audiobewerking vertraagt.
Hoe is het schrijfproces gegaan? Het was natuurlijk al even geleden dat jullie, in deze bezetting, aan materiaal werkten.
Het schrijfproces is naar tevredenheid verlopen en in de basis qua componeren wel hetzelfde gebleven. Tegenwoordig maken we gebruik van de computer en in de zogenaamde cloud-omgeving kunnen we thuis op afstand aan nummers werken die natuurlijk wel in de oefenruimte geoefend worden. Mocht er in de oefenruimte iets gewijzigd worden dan veranderen we dat natuurlijk ook op de demoversie in de cloud. De werkwijze is hierdoor wel iets veranderd maar het werkt prima voor ons. Ik heb een aantal vette riffs in de loop der tijd opgenomen die bruikbaar zijn om nieuwe nummers mee te maken en uiteraard creëer ik ook nieuwe riffs. Alex Bakker woont vlak bij mij en hij heeft ook geregeld goede riffs en die nemen we bij mij thuis op zodat zijn riffs ook gebruikt kunnen worden. Met deze riffs wordt de basis gelegd voor een nummer. Uiteindelijk draagt iedereen bij aan de totstandkoming van de nummers.
Voorheen schreef bassist Alex Bakker de teksten geloof ik? Doet hij dat nog steeds of heeft die andere Alex (Wesdijk) dit keer ook teksten geschreven?
Dat klopt, de teksten op de eerste demo en drie nummers van de tweede demo zijn door Alex Bakker geschreven, en de tekst van Chaos In Eden op Walpurgis heeft Wim geschreven. Op Walpurgis – Sabbath Of Lust heeft Alex Wesdijk vier nummers van teksten voorzien, maar op het nieuwe album komen alle teksten uit de pen van Alex Wesdijk. Ik geloof dat Alex Bakker wel weer bezig was met enkele teksten maar hij heeft ze nog niet klaar. We hebben op dit moment meer dan genoeg teksten van Alex Wesdijk voor een volgend album.
In het verleden waren jullie teksten nogal anti-christelijk. Op Stigmata Me, I’m In Misery lijkt het er allemaal minder dik bovenop te liggen. Zijn jullie met de jaren wat gematigder geworden?
Ik denk dat we door de jaren heen wel iets gematigder c.q. realistischer zijn geworden, of misschien zelfs volwassener, haha. De teksten op Walpurgis – Sabbath Of Lust zijn zeker niet zo christen-vriendelijk maar op het nieuwe album zijn de teksten wat milder en sommige teksten zijn vrij persoonlijk zelfs.
Ik snap dat je je als band tegen het christendom keert als je op de Veluwe woont, maar van de Islam hebben we veel meer te vrezen, toch?
In vergelijking met circa 25 jaar geleden is de christelijke invloed in Harderwijk langzaam aan afgenomen en zijn er sinds kort zelfs koopzondagen en dat was hier recentelijk nog ondenkbaar. Dus kom gezellig shoppen in Harderwijk! In sommige omringende dorpen is de christelijke invloed echter nog wel relatief sterk aanwezig. Ik woon nog steeds in Harderwijk en daar woon ik best plezierig, maar laten we ook niet vergeten dat de Veluwe een mooie bosrijke streek is om te wonen. Ook op de Veluwe is de Islam vertegenwoordigd, maar we vrezen daar gewoon niet voor.
Zit er een toer aan te komen? Waar en met welke bands?
Lange tours van enkele weken zitten er waarschijnlijk niet in, voornamelijk vanwege werk en andere verplichtingen. Maar we gaan deze maand wel twee optredens met Pestilence en Dead Head doen en daar hebben we heel veel zin in! Verder zijn we op de achtergrond bezig met optredens regelen, dus houd onze Facebookpagina en website goed in de gaten! We zijn te boeken voor optredens via: inquisitorxtremethrash@gmail.com.
In aanloop naar Stigmata Me, I’m In Misery kwam I Am Sick, I Must Die uit waarop een paar covers staan. Staan die ook op de setlist?
Ik acht de kans erg klein dat we deze covers ook live gaan doen. Perish In Flames (van Dark Angel) hebben we in de studio opgenomen en nooit met z’n vieren samen in de oefenruimte gespeeld. Ook niet na de opnames, dus die gaan we zeker niet live doen (hoewel het een geweldig nummer is). Dit nummer hebben we opgenomen omdat Erwin Hermsen het vet vond als we een Dark Angel cover zouden opnemen, en dat hebben we met plezier gedaan. Extreme Unction van Pestilence zouden we eventueel live kunnen doen, maar wij spelen live eigenlijk alleen nog maar onze eigen nummers. Heel af en toe kan het zijn dat we een cover doen, maar zeer sporadisch.
Komen er nog shirts met een nieuwe opdruk of blijft dat oude ontwerp voorlopig in omloop?
Het is wel de bedoeling dat er een nieuw ontwerp voor een shirt komt, en daar wordt aan gewerkt, maar we hebben nog meer dan genoeg shirts met dat oude, brute ontwerp op voorraad. De shirts met het artwork van Walpurgis – Sabbath Of Lust zijn overigens bijna uitverkocht.
Hoe gaat het met de gezondheid van Alex Wesdijk?
Lichamelijk gezien is zijn gezondheid mondjesmaat iets verbeterd en gelukkig niet verslechterd, maar de kans dat het heel veel beter gaat worden is erg klein. Alex zit de laatste tijd wel veel beter in zijn vel en dat is zeer positief, dus het gaat eigenlijk prima. Hij is uit een spreekwoordelijk diep dal geklommen en ik ben erg blij dat het goed met hem gaat.
Jij speelt al lang gitaar. Op welke leeftijd ben je ooit begonnen en wie zijn je invloeden? Wat wil je als gitarist nog bereiken?
Als ik het mij goed herinner was ik negentien jaar, en voor mijn gevoel ben ik dan ook vrij laat begonnen met gitaarspelen, maar dat heeft mij verder niet belemmerd. De reden dat ik überhaupt gitaar ben gaan spelen, komt doordat ik in mijn jonge jaren tijdens het luisteren van KISS Alive II opeens gegrepen werd door het gitaarspel van Ace Frehley. Dus Ace is een hele grote invloed gebleken en soms gebruik ik in mijn gitaarsolo’s technieken van hem (onder andere de intro van I’m Sick, I Must Die). Verder ben ik qua leadguitar beïnvloed door onder andere Michael Schenker, Ritchie Blackmore, Uli Jon Roth en ik ben een groot liefhebber van KK Downing & Glenn Tipton van Judas Priest. Mijn slaggitaarspel bij Inquisitor is met name beïnvloed door Dark Angel, Sadus en Slayer en natuurlijk zijn er ook invloeden van onder andere death-, black- en andere metal te horen in mijn spel en ook wel (hard)rockinvloeden.
Ik heb met Ancient Rites mijn grootste successen behaald als gitarist en daar ben ik erg trots op maar ook op de kleinere successen met Inquisitor ben ik erg trots. Als ik in de jaren negentig niet in Inquisitor had gezeten had ik waarschijnlijk nooit in Ancient Rites gezeten en misschien zou er dan onlangs ook geen Inquisitor-reünie geweest zijn. Ik zou best nog meer willen bereiken als gitarist. In hoeverre sommige doelen realistisch zijn valt te bezien, maar je weet maar nooit. Sowieso, zolang ik kan, blijf ik vooral doorgaan als gitarist.
Heb je nog laatste woorden voor ons?
Support the metal scene and also your local (metal) scene. Clemens, bedankt voor het toffe interview!
Links: