Austere – Beneath The Treshold

Geschreven door op 04-07-2024 om 18:55.

New South Wales ligt in Australië zoals jullie wel allemaal weten. Dit duo post-blackmetallers genaamd Austere is voor ons geen nobele onbekende meer. In 2023 kwamen Sorrow en Desolate, want zo noemen de twee heren zich ook soms, met Corrosion Of Hearts, een plaat die toch danig indruk maakte op collega Aarts. Daarvoor was het al wel weer dertien jaar geleden dat de beide heren iets uitbrachten. Dat laatste album liet volgens de heer Aarts een band horen die meer dan volwassen bleek geworden te zijn maar tegelijk wel nog altijd doorhad waar de antidepressiva in het kastje stonden.

Beneath The Treshold komt voor mij persoonlijk eerder onverwacht al redelijk snel na bovenstaande plaat. Gelukkig hebben de twee heren dan ook direct de wens vervuld van velen onder ons om niet nog eens jaren of meer dan een decade te moeten wachten op het vervolg. Lupus Lounge, het label van Lantlos, Dordeduh, Eïs, Xasthur en nog een handvol andere grootheden, dacht: we nemen de fakkel van het Eisenwald label over. Dit laatste bracht immers in 2009 To Lay Like Old Ashes uit. Zes nummers op deze nieuwste alhoewel er exclusief op de artbook versie nog twee extra gevonden kunnen worden.

Austere opent met een dijk van een bombastische riff. Thrall kent zo een splijtende opening. Je hoort ook meteen dat de twee heren gekozen hebben voor een erg sterke productie die zowel de slepende, eerder tranende riffpartijen en de sleurende drum- en basthema’s kan ondersteunen. Dresseer daar dan ook nog een paar pareltjes van post-blackmetalriffs over en je weet wat je door te slikken krijgt. Vergeet niet mee te huilen met deze gitaarlijnen, want dat kenmerkt deze band toch net iets meer in vergelijking met genregenoten als Heretoir, Bonjour Tristesse en Harakiri For The Sky. Ruige stemklanken worden afgewisseld, zoals het hoort natuurlijk, met cleane partijen die van een zeer goed niveau zijn. Denk bijvoorbeeld aan gelijktrillende stembanden van David (aka Eklatanz) van het Duitse Heretoir die dit Austere tijdens een aantal liveoptredens ook uit de brand hielp. De tranen rollen naar beneden terwijl het doorzichtige vocht uit je neus al wel een doekje gevonden heeft. Je moet je immers heel goed beseffen dat de muziek op zich een diep tranendal vormt maar dat het aan expressieve speelsheid nu en dan toch niet ontbreekt.

Voor dit laatste verwijs ik graag naar de kronkels in de gitaarriffs, de fijnmazige keyboardpartijen en het detaillistische cymbalenspel in The Sunset Of Life. De openingsmaten van Cold Cerecloth huilen, wenen en dansen tegelijk, het werkt voor mijn hoofd alvast erg aanstekelijk. Na een voor mij wat onnodig akoestisch interludium wordt er brutaal en agressief met blastbeat afgesloten door middel van Of Severance.

Austere bewijst met dit Beneath The Treshold dat een post-blackmetalplaat naast diep dreunende klanken, huilende partijen en sterke vocalenlijnen ook degelijk wel een weinig speelsheid mag omvatten. Erg sterk!

Score:

85/100

Label:

Lupus Lounge, 2024

Tracklisting:

  1. Thrall
  2. The Sunset of Life
  3. Faded Ghost
  4. Cold Cerecloth
  5. Words Unspoken (Interlude)
  6. Of Severance

Line-up:

  • Mitchell Keepin – Gitaar, basgitaar, keyboard, zang
  • Tim Yatras – Drums, keyboard, zang

Links: