Gjendød – Livskramper

Geschreven door op 03-07-2024 om 23:48.

Is de nieuwe langspeler van het Noorse drietal Gjendød, Livskramper, een lekker tussendoorblackmetalplaatje? Waarom? Dat is hetgeen ik neerschreef over één van de voorgangers Angrep uit 2021. De heer Al Foet nam nog veel vroeger, en toen bleek het gewoon 2016 te zijn, deze band al eens onder de loep. Hij besprak toen de demo waar het voor de heren K en KK allemaal mee begon, Gjendød. Intussen is TK op de drumkruk komen aanschuiven en dat zou, althans volgens het Osmose label, toch opnieuw voor wat veranderingen hebben gezorgd in de sound van deze band.

Toch? Inderdaad doorheen hun intussen al lange bestaan hebben de heren de blackmetalkar wel eens weten draaien van de ene naar de gene kant. Soms is verandering goed, soms niet. In mijn ogen is te veel verandering helemaal niet goed, maar kom. Ik vind het ook bijzonder eigenaardig dat een band zo veel zou veranderen van stijl of substijl of hoe noem je zoiets. In het geval van dit Gjendød heeft dit er alvast nooit toe geleid dat de muziek zijn karakter verloor. Ik schrijf alvast dat dit wel eens een bijzonder goed album zou kunnen worden. Luister alvast eens naar onderstaande single die in het kader van promotie al eerder werd vrijgegeven, lekker!

Groezelig en smerig rechtstreeks afkomstig uit de mestput geposteerd achter in de tuin van de heer Satan, zo klinkt de akoestische partij in het begin van Å Ule Mot Feil Måne. Het vervolg klinkt er echter niet minder smerig op. Bijtende, kappende en hakkende riffs worden met een hammerblast naar je toe geworpen. Hoor je de wolf ook huilen? Hoor je het misselijkmakend piepend soleerspel? Wat een heerlijke gecoördineerde chaos. Met behulp van botergeile smeuïge riedeltjes word je vervolgens vergast op een krasserig vervolg. Het bijzonder tochtig en vochtige Skumringsliv had je hierboven al gehoord, het kan echter geen kwaad dit nummertje op repeat te duwen. Je kan de hoofdmelodie met daaroverheen een glijdende solo, bezwaarlijk een zwak riffje noemen. Wanneer dan daar tussen, over en onder ook nog eens een akoestische gitaarpartij komt fladderen dan heb je me helemaal overtuigd.

Under Dekke staat in zijn eerste goed gevulde licht chaotische minuten bol van de heerlijk pitsende melodielijnen. Met daarover een scherp arsenaal en vurig salvo aan vocalen dan kan het echt niet meer mislopen. Død Manns Skygge is een drukdoend potje black metal met ranzig soleerwerk wat zijn weg kwijt lijkt geraakt te zijn in de opzwepende thrashy cadans. I Nattens Land is in het geheel van de nummers naar mijn smaak de minste uit de hoop, maar kom, dat kan me niet weerhouden om tot onderstaande conclusie te komen.

Dit is een misselijkmakend goede plaat! Gjendød’s Livskramper is een snoeiharde blackmetalplaat nochtans zit er genoeg finesse, fijnmazigheid en experimentaliteit in verstopt om te spreken over een vernieuwende wind! Niks tussendoorplaat, dit is een plaat die je in principe elke dag dient op te zetten Godsherejezussatanskinderen nog aan toe!

Score:

90/100

Label:

Osmose Productions, 2024

Tracklisting:

  1. Å Ule Mot Feil Måne
  2. Livskramper
  3. Gendød
  4. Skumringsliv
  5. Byttingen
  6. Under Dekke
  7. Død Manns Skygge
  8. I Nattens Land

Line-up:

  • TK – Drum
  • K – Gitaar, synth
  • KK – Zang, bas

Links: