Wie in november 2024 uitkijkt naar het concert van Beth Hart in Capitole…
Lees meerDissociatie is het gevoel dat je los raakt van jezelf of van je omgeving. Dit…
Lees meerMet de dynamische single Cellar Door, afkomstig van de EP The Fear Of Fear, wist de…
Lees meerHet uit Den Bosch - of is het statige ’s Hertogenbosch meer hoe deze plaats door het…
Lees meerWat een nieuw album niet kan doen voor een…
Lees meerIn 2022 bracht Haken-gitarist Charlie Griffiths een uiterst sterk soloalbum met de titel Tiktaalika. Hierop…
Lees meerAlle rechten voorbehouden © 2000-2025 Stichting Zware Metalen
De redacteuren van Zware Metalen schrijven ieder jaar op vrijwillige basis duizenden artikelen om de metalscene van Nederland en België te ondersteunen. Hiervoor zijn we afhankelijk van inkomsten die gegenereerd worden door het plaatsen van advertenties. Indien deze niet afkomstig zijn van directe partners (zoals poppodia en festivalorganisatoren), zal de overgebleven ruimte opgevuld worden door automatisch gegenereerde advertenties van Google AdSense. Omdat deze gebruik maken van zogeheten ‘tracking cookies’, hebben we volgens de AVG-wet jouw toestemming nodig om deze advertenties weer te kunnen geven. We begrijpen dat onze lezers hun privacy op het internet waarderen, maar het accepteren van het cookiegebruik houdt Zware Metalen (en dus indirect de metalscene) in leven. We hopen daarom dat je instemt met het gebruik van de cookies. Mocht je er interesse in hebben, kun je onze privacyverklaring lezen.
Osmium #50: waarom de metalscene meer Barbie, Tomorrowland en Helmut Lotti nodig heeft
Geschreven door Niels Kreijveld op 15-08-2023 om 20:47.
Achtbaanritjes. Het weekend. Je favoriete boek of film. Slayer. Vakantie. Het leven. De aarde. Alle goede dingen zijn eindig. Alle slechte dingen ook, overigens. Dus Osmium evenzo. Ooit begon het als een grap, maar naarmate de vijftigste aflevering dichterbij kwam, werd het plan om de microfoons aan de wilgen te hangen steeds aannemelijker. Presentatoren Pim en Niels grijpen deze mijlpaal dan ook aan om eens openhartig te zijn richting elkaar, en jullie, de luisteraars. Is alles gezegd? Is de liefde in dit podcasthuwelijk voorbij? Is dit jubileum het perfecte moment om te stoppen, voor de melk zuur is geworden? Is dit dan de zwanenzang zijn van de zwaarste podcast in het Nederlands?
Het antwoord op al die vragen is nee. En dus ploeteren de heren voort. Maar wel met een verbrede blik op het metalen landschap. Want metal is veel meer dan alleen maar boze mannen met baarden die spelen op laag gestemde gitaren. Men zou zich bijvoorbeeld kunnen afvragen welke film meer metal is: Oppenheimer of Barbie? Of wat de metalscene kan leren van megalomane dancefestivals als Tomorrowland? En wat te denken van Helmut Lotti, de wereldberoemde Belgische tenor: is hij een beetje metal? Het mag inmiddels duidelijk zijn: middelmatigheid is oneindig. Dus Osmium evenzo. Althans, voorlopig.
Met beeldmateriaal van Graspop Metal Meeting en muziek van Heáfodbán.
Onderwerpen:
Links: