Het Haarlemse Patronaat werd 14 september omgedoopt tot een sauna voor de duistere ziel. Blackmetalfans van heinde en verre verenigden zich in deze ‘kwelness’ om getuige te zijn van de integrale, uitverkochte opvoering van de befaamde trilogie van de West-Vlaamse triarchie. Met De Doden Hebben Het Goed brengt Wiegedood een imposante triptiek. Fotograaf Ruben Verheul wist de heuglijke uitvoering ondanks rood licht, stroboscopen en rookmachine mooi in beeld te vangen.
Wim Coppers (drums), Gilles Demolder (gitaar) en Levy Seynaeve (zang, gitaar) kennen elkaar van onder meer Oathbreaker, uit de stal van Amenra (waar Seynaeve ook bast, als hij niet met Wiegedood onderweg is). Van huis uit zijn zij geen blackmetallers, maar eerder hardcore-adepten. Des te indrukwekkender is het dat hun eigenzinnige, rauw-melodieuze blackmetalvariant door fans én recensenten wordt gevierd. Het laatste deel van De Doden Hebben Het Goed-drieluik eindigde vorig jaar immers op plaats nummer vier in de ZM Jaarlijst.
De Doden Hebben Het Goed: drie albums, met ieder vier tracks. Alle opgedragen aan de veel te jong overleden muzikant Florent Pevée. Wanneer de nummers allemaal achter elkaar worden opgevoerd, hoor je pas écht hoe goed Wiegedood is. Furieus tempobeulswerk met bezonnen, live vrij weinig, adempauzes. Van bevallig en troostend naar dissonant en vervreemdend. Vrijwel alle registers gaan open. Op het ene moment brengt de muziek een beklemmend gevoel over en op het andere moment werkt het juist bevrijdend. Memento mori versus carpe diem. Het is die dichotomie die Wiegedood live tot een ware belevenis maakt. Kalm gitaarspel klinkt door als een moment van rouw om even later te worden overdonderd door een agressieve geluidsmuur als zinnebeeld van levenskracht: van Ontzieling naar bezieling.
Met de ogen meestentijds gesloten onderga ik het optreden. Velen met mij in het publiek zijn in zichzelf gekeerd en sluiten hun fotoreceptoren af om zich te focussen op de ontering van hun gehoor. Ook Demolder, Coppers en Seynave lijken zich te hebben afgesloten voor de buitenwereld. Er is onderling amper contact; het publiek wordt evenmin opgezocht (behalve wanneer Demolder met een welgemikte fluim een irritant, luidruchtig Hollands onderonsje stopt).
De tragere, slepende passages lijken helaas wel (flink) te zijn ingekort ten opzichte van de albumversies. Maar als dát nu het enige is wat valt aan te merken op dit optreden… Dan heb je een heel goede avond gehad. Wiegedood behoeft geen poppenkast en brengt zijn rauwe black metal zonder opsmuk. Dat maakt de muziek en de belevenis zo puur en eigen.
Hopende dat de De Doden Hebben Het Goed-trilogie in de nabije toekomst zal uitgroeien tot een vierluik, verlaat ik stilletjes de zaal. Met een ontspannen en blij gevoel rijd ik huiswaarts. Vanavond hadden ook de levenden het goed in Haarlem. Dank hiervoor.
Foto’s:
Ruben Verheul (Wishful doing)
Datum en locatie:
14 september 2019, Patronaat, Haarlem
Link: