Unru en Ultha: de Passie in het Patronaat

Op paaszondag staan in het Haarlemse Patronaat twee acts waar je ‘u’ tegen zegt: Unru en Ultha. Zonder umlaut, maar daarom nog niet minder metal, laat staan minder Duits. Beide bands brengen uitgesponnen ‘cascadian metal’: black van buiten en melodieus en ambient in de kern. Ultha, terug van weggeweest, is geen ‘Geheimtipp’ meer: de voorlaatste langspeler eindigde op plaats zeventien van de ZM jaarlijst van 2018. Bij Unru is ook sprake van een comeback, getiteld Die Wiederkehr des Verdrängten. Unru deelt zanger/gitarist L. (tevens werkzaam bij Sun Worship) en vanavond ook diens ambtgenoot R., met de headliner. Twee sets met veel snelle, edoch precieze, tremoloriffs: Lars Enssen en Ralph Schmidt (zoals L. en R. voor de wet te boek staan) doen het, op gedrevenheid (en techniek).

Ook hun bandgenoten (de initialen mag je er even zelf bij verzinnen) overtuigen met beheerste drift en strak samenspel. Het resultaat is rauw, (mee)slepend en louterend. Een passend Teutoons zoenoffer dus, een aflaat voor onze zonden. Of balsem voor de zoekende ziel, wie zal het zeggen? Namens Zware Metalen ondergaat fotograaf Ruben Verheul deze hoopgevende ‘Deutsche Welle’. Hieronder zijn getuigenis – gedoopt in rook en geschreven met rood licht.