Rammstein op Werchter 2016
Vrijdag 1 juli 2016, Festivalweide Werchter
Reddende engel
Belgische festivals, breek er onze mond niet over open. Toch ondergingen we voor één keer de waanzin van het winstbejag, de onverklaarbare organisatorische flaters (afgesloten vakken voor het hoofdpodium? Echt?) en belachelijke veiligheidsmaatregelen die daar eigen aan zijn. Voor Rammstein zijn we tot veel bereid. Al zouden ze aan de inkom zeven nagels in onze handpalmen slaan en rioleringsbuis anaal inbrengen, dan nog zouden we het mangrovemoeras waartoe de Werchterweide herschapen was met plezier trotseren.
De Berlijnse grootmeesters van de industrial metal pauzeren hun schrijfproces en schuimen enkele Europese en Zuid-Amerikaanse festivalpodia af met een zeer interessante setlist. Die opent na een aftelminuut en een rode rookexplosie tot boven het podium met het nagelnieuwe en (hopelijk tijdelijk betitelde) Ramm4. Beide gitaristen dalen per vuurwerksprankelende lift af uit de nok van het podium en pompen een langzame riff over rigoureuze drumslag. Toetsentikker Flake draagt vandaag een felrode overall met zwart hoofddeksel en volgt met persende synthklank het riffritme. Het wordt stil en er klinken voetstappen. Links tapdanst een breed glimlachende Till in spierwitte pooljas uit de coulissen. Hij gooit z’n hoed weg, die ontploft, hij draagt met volle en intonatierijke basstem de strofes – bestaande uit gerecycleerde fragmenten van andere Rammstein-nummers – voor en de pompriff hervat.
Geen supersong en structureel evenmin geschikt als opener, maar het stampt de stronken uit de grond. Volgende verrassing is de nooit eerder live gespeelde bonustrack Hallelujah. De gitaristen spelen de hydraulische grooveriff net een tikje splijtender dan de opname en de snaredrum poeiert ‘m kaarsrecht het hol van al wat heilig is in. Het Werchterpubliek weet niet wat er gebeurt en staat erbij en kijkt ernaar. Hetgeen het trouwens de hele show zal doen. Om maar te zeggen: eigenlijk hoort een snoeiharde band, met zulke versplinterende stampriffs hier gewoon niet. Die verdient een kennerspubliek.
Nog een nummer dat zijn livedebuut maakt is Zerstören. Een weloverwogen keuze zo blijkt. Till brengt het in een legergroene lange jas, die hij tijdens de furieuze finale openscheurt. Er zit een bommengordel onder, die gelijktijdig met de drie slotnoten drie keer explodeert. In your face, IS! Minpuntje: drummer Christophe speelt de stoomrollende hoofdriff met een andere, minder krachtige beat. En ook weer dat tamme publiek… tja.
Eén song verdient nog specifieke aandacht: de machtige liveterugkeer van Seemann. Een publiekslieveling (van de fans toch, de doorsnee Werchterganger heeft ook die song nog nooit gehoord), die Till lange tijd weigerde te zingen wegens de hoge moeilijkheidsgraad. Wat een geluk dat ‘ie daar van afgestapt is! Loepzuiver en met majesteitelijke grandeur zingt hij het kippenvel op de huid. Wanneer de bombastische tremelogitaren over het satijnen basriedeltje komen lijkt het alsof er een onzichtbare vloedgolf over de weide walst. Fenomenaal! Een hoogtepunt van het livejaar 2016.
Naast de klassieke showelementen (de vuurwerkspetterende boog, de vuurspuwmaskers, de vlammenwerpergitaren, het kruisboogschot met striemende vuurpijlen over het publiek…) en muzikale aardverschuivingen met beukende riffverkavelingen (Ich Tu Dir Weh, Du Hast, Links 2,3,4) krijgen we ten slotte twee vernieuwingen. Als aanloop naar Du Hast spelen ze een op Laichzeit gebaseerde intro, die heel geforceerd connecteert. Afsluiter Engel is theatraal opgewaardeerd. Til torst opnieuw zijn ijzeren vleugels met reusachtige spanwijdte, maar gaat nu daadwerkelijk een meter of vijf de lucht in. Als een reddende engel. Want laten we hopen dat deze impressionante demonstratie bij velen de ogen geopend heeft dat er meer is dan de vals zingende en overroepen nieuwe popgeneratie en de vergane gloriën, waar Werchter een patent op gekregen heeft.
SETLIST
- Ramm4
- Reise, Reise
- Hallelujah
- Zerstören
- Keine Lust
- Feuer Frei
- Seemann
- Ich Tu Dir Weh
- Du Riechtst So Gut
- Mein Herz Brennt
- Links 2,3,4
- Ich Will
- (intro Laichzeit) Du Hast
- Stripped (Depeche Mode-cover)
Toegiften:
- Sonne
- Amerika
- Engel
Links: