Legends Tribute Festival V in Deinze
Brielpoort, zaterdag 18 december
Op nog geen halve kilometer van mijn nieuwe werkplaats vond een evenement plaats dat reeds naam en faam verzamelde in de omstreek van het Oost-Vlaamse Deinze. Legends Tribute Festival heet het, inmiddels toe aan zijn vijfde editie. Ik wou de lokale rock en metalgemeenschap wel eens leren kennen en deed dat op volgende wijze… (met dank aan Rik Bauters voor de foto’s).
Dankzij de overvloedige sneeuwval en enkele opwindende zaken – buiten het metalen gebeuren om – miste ik de eerste band,
Cowboys From Hell,
vanzelfsprekend een tributeband van Pantera. Uit zeer onbetrouwbare bron begreep ik dat het een degelijk optreden was met veel goede bedoelingen.
.jpg)
Hoe dan ook, mijn vuurdoop werd
Elected Babies: de personen die Alice Cooper een warm hart toedroegen. De originele band werd recent opgenomen in de Rock and Roll Hall of Fame en daar zijn vele redenen voor. De nummers, de show en het charisma zijn er enkelen van. Elected Babies probeert deze elementen te combineren met hun middelen. De kostuums en de podiumaankleding waren alvast geslaagd in hun Amerikaanse thematiek. Alice zag er ook vrij overtuigend uit, inclusief mimiek en maniertjes. De gemaskerde drummer en gitaristen deden hun dollar in het zakje met veel energieverbruik, maar de meeste aandacht ging naar de twee danseressen op het podium. In het publiek werd er dan ook het meest gediscussieerd over het feit of het nu de zwartharige of blonde was die de meest sexy moves ten berde bracht (I elect the black one). Muzikaal klopte het als een bus. Met nummers als Welcome to My Nightmare, School’s Out, No More Mr. Nice Guy, Poison en een hoop anderen is dat natuurlijk geen wonder. Enig minpuntje vond ik de overgangen tussen de nummers die nog net iets subtieler mochten. Misschien lag het wat aan de infrastructuur, al liet die wel toe dat de bekende grote ballen met confetti het publiek ingeschopt konden worden en terug het podium op mochten vliegen. Al bij al een geslaagd optreden van een sympathieke bende.
.jpg)
Volgende band werd het Nederlandse
Fake No More, die uitsluitend nummers van Faith No More brachten. Een feest van herkenbaarheid voor vele aanwezigen met nummers als We Care a Lot, Epic, Midlife Crisis, Digging The Grave, Last Cup of Sorrow, Easy, The Gentle Art Of Making Enemies en een aantal andere “hits”. Een eigenzinnige performance die technisch klopte, maar mij niet het typische Faith No More-gevoel gaf. De verkniptheid van Mike Patton werd slechts deels ingelost, het ontbrak de zanger wat aan agressie die hij compenseerde met een vrij “zwoele” beweeglijkheid en dreunende nasale druk. Ook de bas, die bij Faith No More mijns inziens een vooraanstaande rol toebedeeld krijgt, stond wat te zacht. Het kon de pret echter niet ongedaan maken en Fake No More maakte erg duidelijk wat voor prachtband hun grote voorbeeld wel niet is.
.jpg)
De volgende band op de bill,
Fisted Sister, werd dé verrassing van de avond. Twisted Sister is overal aan een revival bezig en wordt stilaan beschouwd als één van de topbands uit het rock/metal-genre. Fisted Sister heeft dat al lang door en bracht vanavond meer dan alleen een imitatie. Fisted Sister gaf een optreden weg dat je niet alleen een indruk geeft van Twisted Sister, het was haast een kloon. De identiteit leek wel overgenomen toen Dee Sneider het publiek toesprak alsof hij een echte Amerikaanse lolbroek was. Schitterend om zien hoe Fisted Sister de naam “coverband” oversteeg en het label “tribute band” alle eer aandeed. Een welgemeende “We’re not gonna fake it” gaat uit naar deze “mannen”. Het nummer I Wanna Rock bleef tot lang na het optreden in mijn hoofd doorspelen.
.jpg)
Maar dan… hoofdact
Rammstein.be. Op de weg naar Deinze heb ik nog eens het debuut van Rammstein laten afspelen in de wagen en ik keek erg uit naar de performance van de band. Tijdens de soundcheck klonk het industriële geweld best goed, niets deed dus vermoeden dat dit optreden met voorsprong het afschuwelijkste van het jaar zou worden. Nochtans had de band voldoende attributen meegebracht (inclusief vuurwerk, vonkvuur, vuurpijlen en knallend geweld) en was het voorzien van een degelijk geluid. Maar wanneer die “zanger” zijn bek opentrok was het huilen met de pet op. Het jonge mannetje wiens ballen nog dienen in te dalen deed dan wel zijn uiterste best maar het was werkelijk abominabel slecht. Het leek wel Abbath (Immortal) die last had van chronische diarree en mekkerend om toiletpapier stond te smeken. Zo monotoon als een toespraak van Kimi Raïkkonen en zo opwindend als een gebruikte tampon was het. Het was trouwens voor de eerste keer in mijn leven dat ik een iemand vals heb horen “gruntzingen”.
Nummers die compleet om zeep geholpen werden en tot op dit moment onuitwisbaar blijven: Du Hast, Bück Dich, Mein Herz Brennt, Ich Will, Sonne, Keine Lust, Benzin, Pussy (mijn lip stukgebeten), Ich tu dir Weh (dat deed het alleszins, ik vermoed dan ook dat het dit nummer was), Rammstein en nog een paar anderen waar de naam me van is ontglipt. Enig hoogtepuntje was Du Riechst so Gut, maar dat werd compleet ongedaan gemaakt door de pathetische versie van Ohne Dich en het door het publiek herdoopte Ich Will (naar huis!). En toch, toch waren er mensen die tot aan het einde bleven doorgaan met enthousiast aanmoedigen van deze band. Onbegrijpelijk, een mens zou er agressief van worden! Eén tip voor deze band: andere zanger. Zet die imposante bassist wat meer in de spotlights en richt diezelfde spotlight ook maar eens op jullie drumbeest. En oh ja, is het echt zo leuk om bijna twee uur een playbackende toetsenist op het podium te zetten terwijl jullie zelf doorhebben dat de zang op playback moest staan?
Zonder echt veel drank genuttigd te hebben hield ik een behoorlijke kater over aan dit optreden. Gelukkig waren de andere bands prima en had ik nog twee uur door de sneeuw voor de boeg staan eer ik de slaap kon proberen aan te vatten. De rit begon alvast met het wisselen van de cd in wagen, en de komende tijd zal er zeker geen Rammstein meer terug te vinden zijn in cd-spelers waar ik controle over heb…
Links: