Braindead Fest 2004
30 april 2004, de Buze – Steenwijk
Koninginnedag 2004: Een lekker zonnetje, lonkende terrassen en zomers geklede ‘vrouwtjes’. Kortom, een mooi moment om af te reizen naar een donkere en zweterige Buze, alwaar het Braindead Fest plaats had. Met medewerking van onze nationale openbaarvervoershelden was het helaas niet mogelijk om zowel de aanvang als het einde van dit fest te zien, maar ach… Juul zal het wel zo gewild hebben.
Bij binnenkomst was Grinroth al bijna aan het einde van haar set. Over de laatste nummers valt te zeggen dat de mix van black, death en soms zelfs metalcore riffjes niet geheel uit de verf kwam. De nummers bevatten veel interessante passages, maar hadden de toeschouwers mede door hun forse lengte en knip-en-plak-overgangen niet in hun greep. Het cliché dat het openen van een festival altijd moeilijk is ging deze dag uiteraard ook op, maar met hun statische presentatie leken de bandleden ook geen verandering in te willen brengen…
Tegen de tijd dat het Puttense Sublustris het podium betrad bleken er al meer gegadigden zich voor het podium te hebben verzameld. De Amerikaans getinte death metal van dit gezelschap luisterde goed weg en na het coveren van Dying Fetus’’Nocturial Crucifixion’ kwamen de vijf heren prima in hun spel te zitten. Het nieuwere werk bleek iets complexer te zijn en leverde enkele onverwachtse muzikale manoeuvres op. Het geluid was in tegenstelling tot de voorgaande band prima en ook de presentaties van zanger Arie kwamen goed uit de verf.
Dat het muzikaal een bruut dagje zou worden stond van tevoren al vast, maar werd met Cliteater daadwerkelijk een feit. Lompe, Mortician-achtige death metal die je zeker doet vergeten dat je eigenlijk de verjaardag van de Koningin staat te vieren. Zompige riffs werden afgewisseld met snelle blast-passages. Zanger Joost bleek de meest maniakale geluiden uit zijn strot te krijgen, van de stofzuigergrunt tot speenvarken. Overtuigend en vol overgave uitgevoerd. Een band die het in het huidige metalmilieu in Nederland zeker moet kunnen vinden.
Daarna de eer aan Sanguinary. Ook Sanguinary handelt in death metal, maar dan met een rauwer en meer old school karakter. Inpluggen, spelen en bangen maar, dat is zo’n beetje het recept van Sanguinary. Modern klinkt de band allerminst, maar of dat er toe doe… ik dacht het niet. Overtuigend worden de nummers op het publiek afgevuurd. Door de muzikale aanpak en het ‘Jo Bench’ voorkomen van bassiste Anne doet de band regelmatig aan de vroegere jaren van Bolt Thrower denken.
Het bier begint bij menigeen al aardig in te dalen tegen de tijd dat Kringspiertyfus het podium betreed en dat is zeker gunstig voor de band. Deze uit de hand gelopen Noord-Hollandse grap combineert drumcomputer-grind namelijk met een tamelijk flauw redneck-imago. Muzikaal gezien hangt men op snelle drumstukken en brute riffs, wederom veel weghebbend van Mortician. Aangevuld met trucker-intro’s en insidergrappen weet de band bij toch bij menigeen een grijns op het gezicht te krijgen. Wel een band die de feestvreugde verhoogt, maar die zeker niet een te lange set moet spelen. Gelukkig was dit ook niet het geval.
Caedere legt daarop een sterk staaltje up-tempo death metal aan de dag, die nog het meeste aan het latere werk van Cannibal Corpse doet denken. Om het daarbij te laten zou de band te kort doen, want de pakkende nummers hebben zeker een eigen geluid. De afwisseling van blaststukken met vrij complexe riffjes en solide bas- en drumwerk klinkt erg prettig. Ook de nuchtere presentatie van zanger Michiel doet de band onderscheiden van zijn voorgangers. Een band die live zeker zijn mannetje staat. Prettig!!
Pyaemia blijkt een goede aansluiter op Caedere te zijn. De retestrakke death metal die deze band ten gehore bracht klopte aan alle kanten. Deze heren weten hoe ze hun instrument moeten bedienen. Op een razend tempo komen ingewikkelde riffjes, drumfills en brute grunts voorbij. De band is duidelijk door Suffocation geïnspireerd, maar heeft zeker een eigen gezicht. Helaas was het alleen mogelijk om de eerste nummers mee te maken, maar die waren overtuigend genoeg.
Zoals gezegd was het niet mogelijk om het hele programma mee te maken. Aan het optreden van Disavowed moest ik dan ook even verstek laten gaan. Desalniettemin een erg geslaagde dag, die de verwachtingen waarmaakte.
Links: