Brugge mag dan sinds jaar en dag de provinciehoofdstad vormen, het epicentrum van de West-Vlaamse metalscene situeert zich in de regio rond Kortrijk. Metalworksfest, Throne Fest, KMF en uiteraard Alcatraz Hard Rock & Metal Festival: het is maar een greep uit de vele, metalgebonden evenementen die de agglomeratie rijk is. Ook het in Kuurne gevestigde Blast From The Past, een indoorfestival dat vooralsnog om de twee jaar plaatsvindt, hoort in dit eerdere rijtje thuis. Tot voor kort programmeerden de organisatoren nog louter groepen uit het heavymetalgenre, een focus die geleidelijk aan wordt uitgebreid. Zo zakten dit jaar naast bands als Grave Digger en Praying Mantis, eveneens Exciter en Eternal Breath naar Zaal Kubox af. Hoe ze het er vanaf brachten, verneemt u in onderstaand verslag.
Een portie thrash om het festival mee op gang te trappen? Het is een idee dat ik best genegen ben. Nu ja, thrash… Wat de Vlamingen van Eternal Breath in de vroege namiddag laten horen, is haast evenzeer geworteld in de traditionele heavy metal. Ik zie de groep vandaag voor de tweede keer in een korte periode aan het werk. Of er nu voor een tiental personen of voor een aanzienlijk groter publiek wordt gespeeld: het combo van eigen bodem etaleert nagenoeg hetzelfde niveau van enthousiasme. Vooral frontman Andy Polfliet verkeert vandaag in een energieke bui. Zo probeert de zanger het publiek om de haverklap bij het spektakel te betrekken. Niets mis mee, al mag dit volgende keer gerust in het Nederlands gebeuren. Een greep uit het gebrachte werk: Never Surrender, Rich & Poor, Power and Glory, Fight for Metal en The Joker. Dat het officiële bier van de groep dezelfde naam draagt als het laatstgenoemde nummer, geef ik ook nog mee. Onvergetelijk mag de passage van Eternal Breath dan niet zijn, vermakelijk is het zeker.
Amper twintig minuten nadat de leden van Eternal Breath een einde maakten aan hun set, staat de volgende groep al te springen om het podium te betreden. Het Britse Troyen is in Kuurne als tweede aan de beurt. De geschiedenis van deze groep uit het graafschap Cheshire mag dan teruggaan tot begin jaren tachtig, ik ben vermoedelijk niet de enige die er nog nooit van heeft gehoord. Dat het combo er na het uitbrengen van een demo meteen de brui aan geeft, is nu niet bepaald bevorderlijk voor het genereren van naamsbekendheid. In 2014 besluiten de Engelsen om er opnieuw voor te gaan. Twee EP’s later, productiviteit komt blijkbaar met de leeftijd, staat Troyen op de bühne van Blast From The Past. Een eerste kennismaking na bijna vier decennia, het is eens wat anders! Over de prestatie van het kwartet kan ik kort zijn. Slecht klinkt het allerminst, al voelt het wat gedateerd aan. Vreemd genoeg slaagt de compositie Don’t Send Me to War, daterend uit de begindagen van de band, erin om me het meest te bekoren. Het kersverse Syrian Lady (hoe melodramatisch kan een nummer klinken ?) kan me dan weer totaal niet overtuigen. Het is al even onlogisch als de geschiedenis van de groep…
De derde groep die ik vandaag aan het werk zie, is eveneens afkomstig uit het Verenigd Koninkrijk. De heren van Asomvel niet met Motörhead vergelijken, is een haast onmogelijke opgave. Op de kenmerkende wrat in het aangezicht na, kan zanger/basgitarist Ralph Robinson dienstdoen als de perfecte dubbelganger van wijlen Lemmy Kilmister. Ook op muzikaal gebied, zijn er meer gelijkenissen dan verschillen met de band die hits als Ace of Spades en Overkill scoorde. Een complexloze dosis rock-‘n-roll blijkt voldoende om de aanwezigen voor een eerste keer uit de bol te doen gaan. Onder meer Smokescreen, Every Dog Has Its Day en The Nightmare Ain’t Over – allen afkomstig van het dit voorjaar verschenen album World Shaker – passeren in Kuurne de revue. Het sinds begin jaren negentig actieve Asomvel, toerde in een recent verleden nog met Riot doorheen het oude continent. Net als toen, vormt de passage op Blast From The Past een uitgelezen mogelijkheid om een ruimer publiek aan te boren. Het betreft een missie die dit muzikale trio tot een behoorlijk einde brengt. Ik word dan niet van mijn sokken geblazen, opgezweept ben ik wel.
Het is de nachtmerrie van iedere festivalorganistor: een groep die kort voor aanvang verstek geeft. De mensen achter Blast From The Past kunnen erover meespreken. Eind vorige maand, goed een week op voorhand, moeten ze namelijk in allerijl op zoek naar een vervanger voor Fist. De speurtocht leidt hen uiteindelijk naar Dark Sky Choir, dat in het kielzog van Queensrÿche en Last In Line doorheen Europa trekt. De band laat een vrije dag schieten om als redder in nood aan te treden. Het Amerikaanse Dark Sky Choir – met in de rangen onder andere Ira Black (ex-Heathen, ex-I Am Morbid), Brian Allen (ex-Vicious Rumors) en Jordan Cannata (Adrenaline Mob) – weet zich in Kuurne tot revelatie van het festival te ontpoppen. Wat het combo laat horen, heavy metal vermengd met invloeden gaande van thrash tot power, is terzelfdertijd prikkelend en meeslepend. Tussen nummers als I See Red, Broken Promises en Lost In Oblivion door, etaleren de muzikanten hun technische vaardigheden. Jordan Cannata pakt uit met een uitgerekte drumsolo, Ira Black doet niet veel later hetzelfde met diens gitaar. Het mag dan wel ontzagwekkend zijn, ik maak me de bedenking of dit in het geval van een beperkte set wel noodzakelijk is. Naar het einde van het optreden toe wordt de nalatenschap van Motörhead nog geëerd middels een bewerking van Ace of Spades. Houd deze nieuwbakken groep in de gaten: hier zit toekomst in!
Wanneer Dark Sky Choir het voor bekeken houdt, zoek ik tijdelijk andere oorden op. Ik schuif aan om handtekeningen van Exciter te bemachtigen en bereid me vervolgens voor op mijn interview met Grave Digger’s Chris Boltendahl. De doortocht van zowel Cage als Trance zie ik dan ook aan me voorbijgaan. Wanneer Praying Mantis op het toneel verschijnt, sta ik opnieuw paraat. De Engelse groep mag dan bijzonder radiovriendelijk klinken, het betreft nu eenmaal albumgeoriënteerde rock, ik heb er stiekem een boontje voor. De groep rond de gebroeders Troy, de enige overblijvers van de originele bezetting, kende door de jaren heen opmerkelijk veel personeelswissels. In Kuurne worden Tino en Chris bijgestaan door een Nederlandse tandem: drummer Hans In ’t Zandt en zanger John “Jaycee” Cuijpers. Beiden prima muzikanten, al is het vooral de stem van de laatstgenoemde die indruk maakt. Met Captured City opent de bidsprinkhaan de debatten. Door nummers als het zelf getitelde Praying Mantis en Children of the Earth af te wisselen met onder meer Keep It Alive en Highway, maakt de groep de brug van het verleden naar de tegenwoordige tijd. Tussendoor herken ik ook nog Letting Go en de Lynyrd Skynyrd-cover Simple Man. Tof om Praying Mantis eens in levende lijve aan het werk te zien, al ben ik nu wel toe aan iets zwaarders.
De eerste van in totaal twee co-headliners, het Canadese speedtrio Exciter, begint er kort voor half tien aan. Mijn eerder verzoek om iets zwaarders, wordt hiermee meteen ook ingelost. De Noord-Amerikanen mogen dan mee aan de basis liggen van een subgenre, op commercieel vlak moet de groep heel wat concurrenten voor zich dulden. Commercieel succes en populariteit zijn echter geen synoniemen van elkaar. De druk bijgewoonde signeersessie van enkele uren terug, is hiervan een eerste indicatie. Het enthousiasme waarmee de toeschouwers tijdens de set tekeergaan, spreekt eveneens boekdelen. Bands als Praying Mantis of Troyen bedienden vandaag de oudere metalheads op de wenken. Exciter doet vandaag hetzelfde, zei het dan overwegend voor een jongere generatie. Het toont nogmaals de verbindende kracht van het metalgenre aan. Wat Exciter op Blast From The Past laat optekenen, vormt wat mij betreft het hoogtepunt van de dag. De verschroeiende speed metal doet ondergetekende al snel richting eerste rijen van Kubox begeven. Zingende drummer Dan Beehler en kompanen nemen met Violence & Force, afkomstig van de gelijknamige plaat, een vliegende start. Wanneer onder meer Stand Up And Fight, Victims of Sacrifice, Heavy Metal Maniac en Break Down The Walls aan bod komen, gaan de vuisten gretig de lucht in. Het is doorheen het optreden een komen en gaan van crowdsurfers. Ook Joe van Evil Invaders laat zich letterlijk op handen dragen. De nieuwste rekruut van Exciter, gitarist Daniel Dekay, maakt in Kuurne een opvallend levenslustige indruk. De jeugdige muzikant gaat danig in de sfeer op dat hij zich waagt aan een duik in het publiek. Als afsluiter, laat de uit Ottawa afkomstige groep World War III uit de luidsprekers knallen. Een meer toepasselijke keuze kan ik me niet voorstellen!
Het slotakkoord van Blast From The Past, dat nemen de Duitsers van Grave Digger voor hun rekening. Wanneer de mascotte van de groep het podium op wandelt, weten we dat de laatste rechte lijn van het indoorfestival wordt ingezet. Als openingsnummer opteert de band voor Healed By Metal: een meebruller die meteen de toon zet. Zo gereserveerd als frontman Chris Boltendahl tijdens interviews overkomt, zo extravert is hij op het podium. Gehuld in een jeansvest met daarop patches van onder andere KISS, Slayer en Motörhead, voert Boltendahl zijn troepen aan. Wat volgt, heeft veel weg van een ‘best of’. Vooral het album Tunes of War, vermoedelijk de bekendste plaat van de groep, neemt in Kuurne een prominente plaats in. Opvallend: de laatste worp van Grave Digger, het vorig jaar uitgebrachte The Living Dead, wordt vanavond compleet genegeerd. Zo’n uur ver in het optreden, verschijnt de mascotte van de Duitsers voor een tweede keer op het toneel. Deze keer houdt de grafdelver een doedelzak in de hand. U ziet het ongetwijfeld aankomen: de tijd voor het onvermijdelijke Rebellion (The Clans Are Marching) is aangebroken. Boltendahl en co verlaten het podium om luttele momenten aan een korte bisronde te beginnen. Eenmaal het tweeluik Ballad of a Hangman – Heavy Metal Breakdown erop zit, gebeurt hetzelfde met deze editie van Blast From The Past. Afspraak volgende herfst, het tweejaarlijkse concept wordt namelijk overboord gegooid.
Setlist Grave Digger:
- Healed By Metal
- Lionheart
- The Clans Will Rise Again
- Lawbreaker
- The Bruce
- The Dark of the Sun
- The Curse of Jacques
- Killing Time
- Season of the Witch
- Highland Farewell
- Circle of Witches
- Excalibur
- Rebellion (The Clans Are Marching)
- Ballad of a Hangman
- Heavy Metal Breakdown
Foto’s:
Christophe Ochal (metalheads.be)
Datum en locatie:
7 december 2019, Zaal Kubox, Kuurne
Links: