Zware Zweden: At The Gates en Nifelheim in 013

Een avondje death- en black metal in 013 is altijd een goede gelegenheid om even het juk van de werkweek af te werpen. Als de combinatie Nifelheim en At The Gates dan langskomt is dat meteen een goede reden om weer eens de zaal aan te doen. Nog half in de stress van de voorbije werkdag begeef ik me dan ook naar Tilburg.

Die stress wordt nog even vergroot door een file waardoor ik de eerste groep, Deserted Fear, compleet mis. Nu ja, soms is het even niet anders. Ik ben in ieder geval op tijd voor de tweede band.

Nifelheim draait al een behoorlijk aantal jaren mee en het minste wat je kan zeggen is dat het bewogen jaren zijn geweest. Zoals het een Scandinavische blackmetalband betaamt waren er de nodige schandalen, maar hé, de heren zijn wat ouder en wat kalmer. Qua karakter dan toch, want muzikaal wordt er stevig losgegaan. Denk aan rauwe, ouderwetse black maar met toch iets meer gedrevenheid dan gewoonlijk. Of meer agressie, zo kan je het ook noemen. Uiteraard komen zowat alle cliché’s van het genre uitgebreid langs, maar daarnaast weet de band soms ook wel te verrassen met een muzikale twist die je dan toch net niet ziet aankomen. Echt subtiel is het allemaal niet, maar wie daarnaar op zoek is heeft hier vanavond niets te zoeken.

De hoofdact, At The Gates, is alweer zo’n deathmetalparel die op een bepaald moment helemaal is weggedeemsterd om daarna keihard terug te komen met enkele goeie, waardige releases. Het brute en ietwat plompe The Red In The Sky Is Ours (1992) en het melodieuzere With Fear I Kiss The Burning Darkness (1993) maakten dat de groep tegen het midden van de jaren negentig van de vorige eeuw al een zekere reputatie had opgebouwd. Alles wordt echter anders wanneer de Zweden het fenomenale Slaughter Of The Soul uitbrengen in 1995. De nummers op het album zijn stuk voor stuk monsters van songs, die vanavond bijna allemaal gespeeld worden, mooi verdeeld over de (lange) set en lekker bruut gebracht. Doordat de oudere nummers goed afgewisseld worden met latere songs ontstaan er geen dipjes tijdens dit concert. Alles blijft vlot en goed lopen en is overtuigend genoeg om de aanwezigen bij de les te houden. De stem van Tompa heeft nog niets aan kracht ingeboet en dat is zalig. Iedereen in de band is trouwens goed op dreef vanavond. At The Gates was het al, maar bewijst vanavond nog maar eens dat de band een schoolvoorbeeld van de Göteborg-deathmetalsound is. Memorabel is de passage vanavond niet, maar met steengoed kom je ook al een heel eind.

Foto’s:

Frido Stolte (The View Photography)

Datum en locatie:

20 december 2019, 013, Tilburg

Link:

013