While Heaven Wept, Mourning Beloveth, Officium Triste, Pantheïst
Vera – Groningen, 9 april 2004
Het gebeurd niet zo vaak dat er doomconcerten zijn in de noordelijke regionen
van ons land, maar op vrijdag 9 maart had Officium Triste zanger Pim het voor
elkaar gekregen om vier grote namen in Groningen te laten optreden.
Pantheïst
Bij binnenkomst is het Belgische Pantheïst al bezig. Met O Solitude
hebben de heren een dijk van een album op zak, en de nummers van dat album komen
live erg goed uit de verf. Zelfs de nummers van de 1000 years demo
klinken live lekker, alhoewel ze wel duidelijk minder zijn dan de full-length
nummers. Pantheïst speelde een erg goede set, helaas was de zaal nog grotendeels
leeg toen de heren begonnen. Voor bij het podium was het geluid een beetje
brommerig en onduidelijk, maar in de loop van het optreden trok dat weg, en had
Pantheïst (en de andere bands overigens ook) een erg goed geluid.
Officium Triste
De Rotterdoomse band die ik nog nooit een beroerd optreden heb zien doen. En
ook vandaag was Officium Triste weer werelds bezig, naast de ‘standaard’-nummers
van The Pathway werd er een oudje uit de kast gehaald (Dreams) en
werd er één nummer van het komende album gespeeld, In Pouring Rain. Na
dit nummer kan ik rustig concluderen dat de nieuwe Officium Triste blindelings
door mij gekocht gaat worden. Dit was het eerste optreden in Groningen in het
bestaan van Officum Triste, en het lijkt mij erg onwaarschijnlijk dat het het
laatste is ….
Mourning Beloveth
Officium Triste speelde een fantastische set, maar Mourning Beloveth ging
daar nog eens gruwelijk overheen. The Sullen Sulcus is al zo’n beetje
mijn favoriete doom/death schijf van het afgelopen jaar, dit optreden zorgt
ervoor dat die schijf de laatste dagen niet uit mijn kop te krijgen is, wat een
optreden gaven deze heren weg. In het begin waren ze een beetje stroef en de
cleane zang van zanger/gitarist Frank was niet helemaal loepzuiver, maar na een
nummer leken de heren er helemaal in te zitten en klonken de nummers retestrak
en de emotie vloeide van het podium af. De samenzang tussen Darren en Frank, die
op plaat al fantastisch is, was live gewoon om kippenvel van te krijgen. Ook
viel me op dat de muziek van Mourning Beloveth complexer is dan je verwacht. Dit
optreden gaat in ieder geval hoog op mijn top 10 lijst van 2004 eindigen!
While Heaven Wept
Na drie geweldige bands was While Heaven Wept voor mij de onbekende band.
Epic doom is niet mijn favoriete vorm van doom,
maar als het goed uitgevoerd word kan het me live wel bekoren. Grote delen van
While Heaven Wept vond ik ook prima om naar te luisteren, maar de zang was
helaas regelmatig aan de valse kant, want een reden was dat de Amerikanen toch
een mindere indruk op mij achter laten. De gitarist en de toetsenist waren
sessie muzikanten die alleen deze tour meespeelde met WHW (toetsenist is de
toetsenist van het Nederlandse Whispering Gallery), wat ook niet echt een
positieve uitwerking had. Hopelijk komen de heren een keer terug om het over te
doen.
Het was een erg geslaagde avond met een goede pot muziek, goede sfeer, een
goede opkomst (doomsgewijs kwam het publiek wat traag op gang) in het altijd
goed klinkende Vera. De Nederlandse doomliefhebber mag Pim op zijn knietjes
danken dat hij deze bands naar het Noorden gebracht heeft. Overigens is hij al
volop bezig met Dutch Doom Day III!
Links: