Silverstein & The Maple Room in Tivoli De Helling
27 mei 2007 – Utrecht
Een dag na het brute en geweldige concert van o.a. Dying Fetus in Tivoli De Helling kom ik een dag later op dezelfde plaats voor een softer en uiteindelijk tegenvallend optreden.
Wel komisch want de dag voor dit optreden stond ik voornamelijk tussen grote en “stoere” metalheads en nu moet ik de avond doorkomen met gillende tiener meisjes (en jongens?).
The Maple Room
Het Belgische The Maple Room die mij twee jaar geleden erg wisten te verassen met hun debuut CD ‘Uncover Everyone’ zorgen vanavond voor de aftrap.
Vorig jaar speelde de band vaak in Nederland en België als support van grote internationale acts waardoor hun bekendheid enorm is gegroeid.
De heren zijn er even uitgeweest om het nieuwe album A Glimpse Of The Inside op te nemen maar gaan vanaf nu weer hard aan de slag met optreden.
Heel logisch dus dat de band vanavond veel nieuwe werk op het publiek los laat.
Aan de ene kant een goede zet om het nieuwe album te promoten maar omdat het publiek nog niet bekend is met de CD reageert het ook erg tam.
Niet dat de nieuwe nummers niet overkomen maar onder het motto; ‘wat een boer niet kent, eet ie niet’ blijft het gewoon erg rustig voor het podium.
Pas als nummers als Emily Can Be en Anxiety Tells Us All worden gespeeld wordt het publiek wat beweeglijker.
Als je het mij vraagt is dit één van de beste Europese bands in het emo(core) circuit en dat bewezen ze vanavond maar weer eens opnieuw.
Silverstein
Na veel te lang ombouwen is het daarna de beurt aan Silverstein.
Ik zag Silverstein eens een keer eerder in de Melkweg waar de band een zeer slechte indruk achterliet.
Of dit lag aan het kut geluid waardoor je de stem amper hoorde of niet wist ik toentertijd niet maar weet nu echter beter.
Zodra zanger Shane Told namelijk zijn smoel opentrekt zak ik werkelijk door de grond.
Ik heb van mijn leven nog nooit een artiest zo vreselijk vals horen zingen. (Alsof ik keek naar de audities van ‘Idols voor Bands’).
Zelfs fans trokken een gezicht alsof ze gingen beseffen dat uiterlijk en goed opgenomen CD’s niet garant staan voor vocale kwaliteiten.
Ook Silverstein komt binnenkort met een nieuwe CD waardoor er ook veel nieuwe nummers werden gespeeld maar de combinatie kraaienzang en matig geluid maakt de promotie voor dat album er niet beter op.
Op CD vind ik de band goed te doen maar als ze de volgende keer in Nederland spelen sla ik het mooi over.
Links: