Er is al maanden geen ontkomen aan Floor Jansen. Week na week zong ze de deelnemende kermiszangers aan Beste Zangers aan gort, op Henk Poort na dan. Het was dan ook bijna onvermijdelijk dat hier een vervolg aan moest komen. Als Nederland als een blok voor je valt dan kan je maar best dat ijzer even in het vuur houden. Zo geschiedde het en dat is dus de reden dat ik vanavond namens Zware Metalen in 013 naar Floor Jansen solo kan komen kijken, een concert dat, net zoals de hele tour, al lang hopeloos uitverkocht is.
013 is bijna onherkenbaar vanavond, met de benedenverdieping vol stoelen. Het belangrijkste verschil met de andere concerten die ik hier geregeld bekijk is echter het publiek. Er zijn de gebruikelijke Nightwish-fans, nogal metal gekleed, maar de meerderheid bestaat uit vrij gewone mensen, nouja, geen metalpubliek dus. Kijkers van Beste Zangers die het fenomeen Floor Jansen nu wel eens live willen zien. Leuk is dat je met die mensen meteen aan de praat bent en in vijf minuten heel hun leven te weten komt. Na drie minuten krijg ik al een biertje aangeboden van een dolenthousiaste moeder die hier met haar dochter naar Floor komt kijken, ondertussen die dochter kwijt is en dan maar wat bier hijst om de tijd nuttig te besteden.
Iedereen is er dan ook meer dan klaar voor wanneer Ever Dream ingezet wordt, een Nightwish-nummer. Het is even wennen omdat het nummer aangepast aan de band van vanavond en ook wel aan het publiek. Een iets sobere uitvoering dus, met Floor alleen op zang. Het Vilja Lied volgt en de zaal is al helemaal mee met Floor. Ze zal haar greep op het publiek niet meer loslaten vanavond. Eerst en vooral is er de uitgekiende afwisseling tussen Nightwish, ReVamp, After Forever en Beste Zangers materiaal. Zelfs Bridle Passion van Northward komt voorbij, in een zeer intieme uitvoering. Mooi! Hetzelfde kan gezegd worden van de akoestische versie van Nemo. Persoonlijk had voor mij het schlagertje Mama niet gehoeven, maar aan de reacties van de mensen in de zaal te merken is het voor hen toch een hoogtepunt vanavond. Hoogtepunten in het eerste deel van dit concert zijn echter Sweet Curse (ReVamp) dat Floor samen met Henk Poort brengt op een manier alsof ze al jaren samen zingen. Ook Winner van Tim Akkerman krijgt een schitterende uitvoering mee. Hierna zijn we halfweg en is vrij duidelijk dat op deze Floor Janssen geen limieten staan, ze kan gewoon alles aan. Al de rest is persoonlijke smaak.
Het tweede deel start met Shallow, normaal een duet maar vanavond in de solouitvoering. Goed, maar niet bijzonder. De stevige uitvoeringen van Elan en Energize Me, respectievelijk van Nightwish en ReVAmp, die even later voorbij komen zijn echter wel zeer scherp gebracht. De weliswaar wat ruigere versie van Que Se Siente (Rolf Sanchez) blijft een draak, hoe goed sommigen dit ook mogen vinden. Floor zelf bindt het allemaal schitterend want ze is heel ontspannen vanavond, met veel grapjes tussendoor en ook kleine verhaaltjes die maken dat ook tussen de nummers door iedereen aan haar lippen hangt. Er volgt zelfs een verloting van haar jurk uit het eerste deel. Henk Poort krijgt ook zijn moment en brengt uiteraard zijn The Sound Of Silence. De man heeft een zangtechniek om stil van te worden en de opbouw in dit nummer is weergaloos. Het daaropvolgende applaus is indrukwekkend te noemen. Iedereen staat recht en dat zal zo blijven tijdens het hierop volgende Wolf and Dog, een ReVamp nummer. Het is weliswaar een raar gezicht in 013, mensen die staan te headbangen tussen rijen stoelen. Het absolute hoogtepunt van de avond dient zich aan wanneer Poort terug de bühne op loopt voor, wat had je gedacht, Phantom of the Opera. Maakte dat duet op tv al zwaar indruk, live wordt je gewoonweg uit je sokken geblazen. Wat kunnen die twee mensen zingen zeg! Schitterend toch dat we dat hier vanavond kunnen meemaken. De zaal gaat gewoon uit zijn dak. Het staat wel vast dat ze vanavond (en met haar Nightwish) vele zieltjes bijgewonnen heeft.
Na afloop zie ik de moeder terug, dit keer met haar dochter. Ze vonden het schitterend en ma wijst me op een affiche van Machine Head. ‘Is dat ook mooie muziek?’ vraagt ze me. Het kan snel gaan blijkbaar…
Setlist:
Set 1:
- Ever Dream (Nightwish)
- Vilja Lied (Franz Lehár)
- Storm In A Glass (Northward)
- Nemo (Nightwish)
- Mama (Samantha Steenwijk-cover)
- I Don’t Know A Thing About Love (Ruben Annink-cover)
- Slow, Love, Slow (Nightwish)
- Sweet Curse (met Henk Poort, ReVamp)
- Face Your Demons (After Forever)
- Winner (Tim Akkerman-cover)
Set 2:
- Shallow (Lady Gaga & Bradley Cooper-cover)
- Strong (After Forever)
- Élan (Nightwish)
- Energize Me (After Forever)
- Que Se Siente (Rolf Sanchez-cover)
- Bridle Passion (Northward)
- Our Decades In The Sun (Nightwish)
- The Sound Of Silence (door Henk Poort, Simon & Garfunkel-cover)
- Wolf And Dog (ReVamp)
- The Phantom Of The Opera (met Henk Poort, Andrew Lloyd Webber-cover)
Foto’s:
Kitty van de Waart (Kitty van de Waart Photography)
Datum:
31 januari 2020 in 013, Tilburg
Link: