Martyr A.D., Dead To Fall, Enemy Ground en Seventh Seal Broken, 13 maart Goudvishal Arnhem
Iedereen die wel eens een goedlopend concert in de Goudvishal heeft bezocht, weet dat er voor aanvang dan altijd een rij tot op de straat staat. Toen er bij aankomst zowel voor de deur als in de garderobe niemand te bekennen was vreesde ik voor een lage opkomst. Mijn vermoedens bleken juist, want de zaal was zeer matig gevuld. De openingsband Seventh Seal Broken heb ik helaas moeten missen, dus daar kan ik dan ook weinig over melden.
De eerste band die ik heb zien optreden was Enemy Ground uit Gemert. Deze gasten hadden duidelijk geen boodschap aan het feit dat het publiek het deze zondagmiddag had laten afweten en ging er snoeihard tegenaan. De beukende moshcore van deze heren maakte een zeer behoorlijke indruk. Deze band maakt het soort muziek waar het principe ‘dansvloer’ voor is bedacht. Enkele van de aanwezigen grepen deze kans dan ook met beide handen (en voeten) aan om even flink los te gaan voor het podium.
De kleine, maar fanatieke pit hield ook bij de andere bands stand. Allereerst was daar Dead To Fall. Deze Amerikanen begonnen naar mijn mening wat moeizaam, maar gedurende de set begonnen ze steeds beter in vorm te komen. Toen ze er ook nog als cover “Slaughter Of The Soul” van At The Gates ingooiden, stond ik ineens naar een heel andere band te kijken. Hierna volgden er namelijk nog enkele metalcore krakers, die het zwakke begin weer helemaal goed maakten.
Hoofdact was het eveneens Amerikaanse Martyr A.D. Voor deze band was ik dan ook gekomen. Met hun plaat “On Earth As It Is In Hell” leverden ze een van de betere metalcore-platen van 2004 af. (Zie voor een recensie: hier) Live slaagde Martyr A.D. er zeker in om deze schijf waarheidsgetrouw over te brengen. Gekleed in zwart en met een bassiste (niet echt origineel meer, maar goed) in hun midden zette deze band een loeistrakke set neer. Op een fantastische wijze werd snelle Zweeds-georiënteerde thrash/deathmetal met lompe moshparts over de zaal uitgestort.
Vanwege het lage bezoekersaantal hing er een beetje een lamme sfeer in de zaal, maar gelukkig sloeg dit niet over op de bands, die zich gewoon van hun beste kant lieten zien.