Madball – Doornroosje, Nijmegen

[b]Madball – 12 december, Doornroosje, Nijmegen[/b]

De Amerikaanse hardcore band Madball speelde op 12 december in Doornroosje te Nijmegen. Uiteraard was Zware Metalen hierbij.

Bij binnenkomst bleek al snel dat het behoorlijk druk was; altijd een voorbode van een gezellige avond. Het voorprogramma werd verzorgd door 37 Stabwoundz en het Duitse Settle The Score.

De mannen van [b]37 Stabwoundz[/b] hadden er duidelijk zin in. De complete band ging helemaal uit hun dak op het podium en speelden een strakke set. De muziek van deze mannen valt het beste te omschrijven als een soort crossover van hardcore en bands als Pantera, Machine Head en Crowbar. Ondanks het goede geluid in de zaal en de lekkere groove die de band de zaal inpompte, kwam er weinig publieksreactie. Muzikaal was er gelukkig wel voldoende te genieten. Met name de drummer viel hierbij op zeer positieve wijze op.

Bij het optreden van [b]Settle The Score[/b] ontstond er wel wat beweging. Deze Duitsers maken oldschool hardcore met veel lompe moshstukken erin. Persoonlijk vond ik echter niet dat deze band meer publieksreactie verdiende dan 37 Stabwoundz. Settle The Score speelde namelijk een stuk minder overtuigend dan hun voorgangers. De podiumpresentatie van Settle The Score was ook niet erg bijzonder. Blikvanger was de enorme reus van een zanger. Uit zo’n man zou je dan ook een enorme lage brul verwachten, maar het tegendeel is waar. De zang was juist erg hoog en krijserig. Voor mij was dit in ieder geval de minste band van de avond.

Doornroosje had voor een nog groter feest kunnen zorgen door ook het Nederlandse No Turning Back te laten spelen, zoals oorspronkelijk ook de bedoeling was geweest. Vanwege zakelijke redenen mocht dit echter helaas niet zo zijn. Waarschijnlijk heeft de tourboeker hier een flinke vinger in de pap gehad. Dit gemis was natuurlijk snel vergeten toen de hoofdact het podium betrad.

Na een lange ombouwpauze was het namelijk de beurt aan [b]Madball[/b]. Deze New Yorkers staan al jaren garant voor een spetterende live-show. Het publiek had zich natuurlijk ook gespaard voor deze band. Vrijwel alle gespeelde nummers waren absolute klassiekers waarbij de zaal op zijn kant stond. Gedurende het hele optreden was er een grote pit, werd er meegezongen en de crowdsurfers kwamen regelmatig langsvliegen. Erg leuk was ook te zien dat een klein jongetje van een jaar of 8 op een gegeven moment ook vanaf het podium het publiek in dook en later nog meezong. In eerste instantie dacht ik dat dit een kind van een van de bandleden was, maar waarschijnlijk was het gewoon een bezoeker die met zijn vader mee naar een concert gekomen was. Op deze manier heb ik alvast de volgende generatie van de hardcore kunnen zien.

Na afloop van dit concert kan ik concluderen dat zanger Freddy Cricien nog steeds een van de beste frontmannen ter wereld is. De huidige lineup van Madball is echter niet hun beste ooit. Ook was dit niet het beste optreden dat ik ooit van de band heb gezien. Maar de kracht van de nummers van deze band en de pure energie die ontstaat wanneer een dergelijke naam in een relatief kleine zaal optreedt, zorgen ervoor dat dit op de valreep nog wel een van de hoogtepunten van 2004 was.