Op deze druilerige, doordeweekse, mislukte lentedag, waar de winter dichterbij lijkt dan de zomer, is underground black metal (wat op zich al een pleonasme is) het perfecte medicijn om te voorkomen dat de depressie definitief inslaat. Meer underground dan dB’s in Utrecht wordt het niet. Het minizaaltje in de buitenwijk is een donker hol, maar wel een heerlijk donker hol. Waar de koffie gratis is en de bierkaart groot. Jammer dat we met de auto zijn.
IXXI (inderdaad, 9/11: de dag waarop een paar religieus gestoorden zakten voor het onderdeel parkeren van hun vliegtuigexamen) is een ervaren band uit Zweden, met vier albums op zak. En hoewel de blackmetaltop voor deze mannen uit het zicht zal blijven, krijgen we best een vermakelijk optreden. Zanger Outlaw heeft een lekkere strot en zijn kompanen op de instrumenten brengen de venijnige black metal grimmig genoeg. In het intro van één van de nummers klinkt een sirene en dat doet mijn stenen hart altijd snel afbrokkelen. Een sirene is het meest onderschatte muziekinstrument aller tijden. Dames en heren muzikanten: meer sirenes graag!
Outlaw heeft het in ieder geval naar zijn zin: hij laat mensen meebrullen in de microfoon, proost vriendelijk als hij een flesje bier aan zijn mond zet en That We May Kill the Mocking World wordt opgedragen aan iedereen die vandaag aanwezig is. Maar pas op: in de muziek van IXXI is er geen plaats voor vriendelijkheden en zijn de mannen bloedserieus. Een fijn bandje al met al, die jongens van 9/11.
Voordat Inferno diens eerste klanken laat horen, staat de zaal blauw van de wierook. Plots doemt daartussen bandleider, zanger en oerlid Adramelech op als een aan malaria lijdende monnik uit de hel. Zijn stembanden zijn gelukkig nog intact: met zijn klaagstrot is niets mis. Met de muziek ook niet, al staat dit iets te veel in dienst van de excentrieke zanger, die het hele concert goed in zijn rol blijft. Met zijn opengesperde mond en ogen en schokkerige bewegingen weet hij extra cachet aan de muziek te geven. Achter het drumstel zit overigens ’s mans tweelingbroer Ondra D.I.E., daarvoor is gitarist Morion getooid met een mondkapje waarboven boze ogen prijken. Bassist Armagog is onherkenbaar door zijn bangende bos haren. Alleen gitarist Ska-Gul valt volledig uit de toon: wat uiterlijk betreft lijkt hij beter op zijn plek in een stonerband.
Muziek maken kan dit gezelschap evenwel, al wordt de meer doomy blackmetal naarmate de set vordert wat eentonig. Verrassend genoeg zit het er na een klein uurtje weer op, ondanks de uitgebreide discografie van zeven platen en een ontelbare verzameling splits. Gelukkig heeft de druilerigheid buiten plaatsgemaakt voor de donkerte en vind de dag op deze manier aansluiting bij wat zich in dB’s afspeelde. Een fijn avondje voor de muzikale fijnproevers weer!
Datum en locatie:
28 maart 2018, dB’s, Utrecht
Link: